Marvin Robert van Berkel
3 januari 1998 - 11 december 2019
Please read and share memories
of Marvin on this site
Marvin Robert van Berkel
3 januari 1998 - 11 december 2019Infinity Uitvaartzorg
Larikszoom 9
2719 HG Zoetermeer, Z-H
2719 HG Zoetermeer, Z-H
Keurmerk
Feedback Community
Uitvaartondernemer Zoetermeer
Infinity Uitvaartzorg verzorgt sinds 2013 uitvaarten in regio Zoetermeer. Hoogste klantwaardering 9.8 in Zoetermeer.
Voor hoe een uitvaart een liefdevolle herinnering wordt, bel 24/7: 079 - 5000 250.
Lieve Marvin,
Je zou 22 jaar jong geworden zijn vandaag. We hebben je lieve ouders recent nog gesproken en het over jou, hun leven op dit moment en jouw verjaardag gehad. Liefde, warmte en ontreddering gaan daarbij hand in hand. Zij zijn trots op jou en jij ook vast op hen. Kus.
Onwerkelijk, onbegrijpelijk en oneerlijk.
Onze vriend Marvin van Berkel is niet meer onder ons. Herinneringen aan onze vriend zijn er nog wel. Die herinneringen zal ik koesteren en bij me houden voor altijd. Die herinneringen helpen mij om dit tragische verlies te verwerken.
Ik zal Marvin herinneren als eerlijke, sociale en fanatieke jongen waarmee ik veel heb meegemaakt. We startten samen in dezelfde brugklas op de middelbare school en zijn vrienden gebleven tot op het heden.
Ik leerde Marvin kennen in de brugklas. Tijdens onze middelbare schooltijd hebben wij met onze vriendengroep veel samen gevoetbald op de Zoetermeerse kunstgrasvelden. Een simpel spelletje transformeerde vaak al gauw tot een serieuze wedstrijd wanneer Marvin aanwezig was. Marvin vond het belangrijk om samen plezier te hebben, maar bovenal ook om te winnen. Winnen hoefde volgens Marvin niet per sé te gebeuren met mooi voetbal, als er maar gescoord werd. Ik wilde altijd graag spelen met Marvin in het team, aangezien dat de winst vrijwel garandeerde.
We hebben tijdens onze middelbare schooltijd veel voetbalavonden samen beleefd. Marvin was de organisator van de vele voetbalavonden waarop wij welkom waren in huize Van Berkel om samen met de mannen onze favoriete voetbalteams te aanschouwen. Een simpele avond achter de buis veranderde vaak al gauw in een serieuze voetbalavond. Meer dan 10 mannen in de bloei van hun leven vol met testosteron maken de sfeer in de woonkamer van huize Van Berkel intens. Dat waren mooie momenten.
Een keer heb ik tegen Marvin gevoetbald, dat ging mij niet al te best af. Marvin was sneller en slimmer, hij wist precies hoe hij mij moest bespelen. Ik stond linksachter en Marvin stond rechtsvoor. Marvin was mij al velen keren voorbij gegaan en ik speelde een slechte wedstrijd. Als ik het mij goed kan herinneren scoorde Marvin die wedstrijd ook tegen ons nadat hij mij passeerde. Die wedstrijd maakte ik óók een doelpunt. Ik schoot de bal in de kruising. Van mijn eigen doel… Marvin vond dat nogal lachwekkend en vond dat iedereen van onze vriendengroep dit heugelijke feitje moest weten. Ik kon er later wel om lachen. Bedankt Marv! Haha.
Na onze periode op de middelbare school gingen wij samen met Stein, Virgil, Nazar en Milad op meerdere vakanties. Wat een prachtige tijd hebben we daar samen beleefd jongen. Ik kijk met heel veel plezier terug op die tijden.
De eerste vakantie zonder ouders had het zonnige Lloret de Mar aan de Costa Brava in Spanje als bestemming. Een eerste vakantie zonder ouders. Lekkere simpel eten en niet te gezond doen zou je zeggen. Marvin dacht daar anders over. We moesten en zouden wat gezonde Mango’s toevoegen aan ons vakantiedieet wat oorspronkelijk vooral bestond uit kip, pasta en ei. Die gezonde Mango’s werden op de daaropvolgende vakanties ook aangeschaft, aangezien Marvin toch ergens wel een punt had met dat gezond doen.
De tweede vriendenvakantie had het Portugese Albufeira als bestemming. Tijdens die vakantie werd er opnieuw veel gefeest en hebben we opnieuw veel plezier beleefd. Ik weet nog goed dat Conor McGregor tegen Floyd Mayweather Jr. moest boksen ´de bokswedstrijd van de eeuw´ moest volgens Marvin natuurlijk bekeken worden in een heuse Irish Pub. Samen met Marvin ben ik die nacht naar een Irish Pub gegaan om de bokswedstrijd daar te beleven met wat Guinness bier in onze hand. Wat een belevenis! Omringd door alle Ieren uit de regio hebben wij daar een topavond gehad. Die Ieren waren nog enthousiaster dan wij. Op een gegeven moment vlogen er hamburgers door de lucht, omdat de scheidsrechter niet aan de zijde van de Ierse held zou staan. Wat hebben we gelachen daar Marv!
De vakanties die daarop volgden hadden een meer culturele insteek, maar waren minstens net zo memorabel. We gingen naar Boedapest en naar Malaga. In Boedapest heb ik samen met Virgil (dankzij Stein en Marvin) een hele dag in de Gellért Spa doorgebracht. Dat klinkt leuker dan het is, maar we kunnen er nu wel om lachen. Het maakte eigenlijk niet uit waar we heen gingen, als we maar samen waren. Samen met onze vrienden.
Marvin was altijd aanwezig. Marvin zijn humor was altijd aanwezig. Marvin zijn lach was altijd aanwezig. We zullen het zonder onze vriend zijn aanwezigheid moeten doen, zonder onze vriend zijn humor en zonder onze vriend zijn lach. Herinneringen hebben we nog wel en die houden we altijd bij ons.
Ik mis je, vriend.
Katja en Marcel, ik ben er voor jullie.
Zoals Marvin zei; ´You´ll Never Walk Alone´.
Lieve Katja en Marcel,
Ongeloof was onze eerste reactie bij het vernemen van dit verschrikkelijke nieuws.
Ik wou dat ik iets kon zeggen om jullie te troosten, maar hier zijn gewoon geen woorden voor.
Geert en ik wensen jullie veel sterkte toe voor de komende tijd.
Jullie zijn in onze gedachten en onze gebeden…
India en Geert Zandman
Lieve Katja en Marcel,
Gecondoleerd met het verlies van jullie zoon Marvin. Een groot verlies.
Marvin heeft bij ons vakantiewerk gedaan en zat bij mij in de kamer. Hij was druk bezig met zijn opdracht, kon zich goed concentreren en bemoeide zich in eerste instantie niet met de gesprekken op de kamer. Naarmate de dagen verstreken begon hij steeds losser te worden en mengde zich in de gesprekken. Wat heel erg opviel was de dosis droge humor die hij had. Jammer genoeg kan ik geen voorbeeld noemen, maar we hebben zeker gelachen om zijn grappen. Ik heb geprobeerd wat dingen los te krijgen uit hem, zodat ik Katja daarmee een beetje kon “pesten”. Maar dat lukte niet. Hij was daar niet voor in en hielt voelt bij stuk. Hij wist heel goed wat hij wel en niet kon zeggen. Toen ik later tegen Katja zei: ,,Wat ik nou van Marvin gehoord heb over jullie!”. Katja keek me even aan en zei: ,,Ik geloof daar helemaal niks van. Marvin laat geen dingen los over ons!”. Je kende hem heel goed, Katja.
De laatste keer dat ik Marvin zag was met Katja’s 25 jarig jubileum. Katja stond in de volle belangstelling en je zag dat Marvin er van genoot en trots op zijn moeder was. Voor mijn gevoel is Marvin tijdens het feest niet van Marcels’ zijde geweken en zag je wat een sterke band vader en zoon hadden. Ik vond dat mooi om te zien.
Tijdens de uitvaart dienst zag je hoe mooi leven hij heeft gehad en hoeveel leuke dingen hij ondernomen heeft in zijn korte leven. Hij werd omringt door lieve ouders, familie en vrienden.
Jullie mogen trots zijn hoe jullie Marvin bijna 22 jaar een mooi leven hebben gegeven en wat een mooie persoonlijkheid hij was.
Dikke knuffel voor jullie!
Judith ten Hoor-Bijl
Lieve Katja en Marvin. Ben deze dagen in gedachten bij jullie en wens jullie met elkaar ongelooflijk veel kracht toe om dit enorme verlies te dragen. Lieve groet Margaret v d hoeven
Beste Katja en Marcel,
Ik heb de eer gehad om Marvin te mogen begeleiden in een reis naar Zuid Afrika in 2013. Wat een geweldige tijd was dat. En wat een onwijs toffe gozer heb ik vaak gedacht en ook tegen Marvin gezegd. Toen ik toevallig zag dat hij niet meer hier is deed het me pijn. De wereld is een onwijs mooi mens armer geworden. Ik heb in ZA enorm van hem genoten en op afstand de jaren erna zijn leven gevolgd. Ik hoop dat alle woorden op deze pagina laten zien en voelen hoe bijzonder jullie zoon was en gewoonweg is. En de indruk die hij bij een ieder heeft nagelaten. Ik zal hem nooit vergeten. Zijn lach. Onze gesprekken. En onze armen over elkaars schouders zijn in mijn hart gegraveerd.
Beste Katja en Marcel.
Ik kreeg het overlijden van Marvin gisteren te horen van Sjaak. Ik was geschokt hoe is het mogelijk . Ik wens jullie veel sterkte de komende periode en leef met jullie mee.
Beste Katja en Marcel
Verschrikkelijk! Woorden zijn niet genoeg om jullie met dit verlies te troosten. Heel veel sterkte in deze zware moeilijke tijd.
Beste Katja en Marcel,
Medio november heb ik Katja voor het eerst ontmoet in Oosterhout. Het klikte meteen tussen ons en we hebben veel gepraat, ook over Marvin. De bijzondere band tussen Katja en Marvin is mij vooral bijgebleven uit onze gesprekken. Afgelopen maandag hoorde ik dat Marvin is overleden. Ik kon en kan het niet bevatten; het laat mij niet los. Dit is zo onmetelijk verdrietig en wreed. Jullie zijn veel in mijn gedachten. Ik wens jullie veel kracht toe met verder gaan na dit ondraaglijke verlies.
Lieve Katja en Marcel,
Sinds ik vanochtend je appje kreeg met het verschrikkelijke nieuws over Marvin denk ik aan jullie. Lees ik het ik goed? Dit kan niet!, waren m’n eerste gedachten. Weer ging ik terug naar het register, nog eens checken en zag dat het echt waar was. Het allerergste wat je kunt overkomen – je kind verliezen – is jullie overkomen. Hoe bizar! Hoe oneerlijk! Zo jong, zo veel ambitie en energie voor de toekomst!
Als ouders leerden we elkaar kennen op de creche waar Marvin en onze zonen zaten. Daarna kwamen we elkaar regelmatig tegen: bij de zwemlessen, in de supermarkt, bij de info avonden van het Alfrink en bij het wandelen in het Buytenpark. Dan hadden we het altijd over onze kinderen. Jij vertelde altijd als enorme trotse moeder over Marvin. Hoe goed hij het deed op school en later op de universiteit, hoe lekker hij voetbalde en hoe hij van feestjes hield. Ook over Marvin’s Amerika-tijd vertelde je vol enthousiasme. Die energie heeft hij van jullie meegekregen, wat het mooiste is wat je je kind kunt geven.
Ik wens jullie heel veel sterkte om met dit enorme verlies een weg te vinden. Ik ben er altijd voor een luisterend oor of wandeling in het Buytenpark. Liefs, Anita
Lieve Katja en Marcel,
Marvin Robert van Berkel……Katja en Marcel… NEE!…dat kan toch niet?
Wij zijn in shock als wij gisteravond na een tweeweekse vakantie de overlijdenskaart openen en lezen.
Dat mag niet! Het ergst wat je als ouders kan overkomen is je kind verliezen….en dat is jullie gebeurt. Marvin is er niet meer.
Zijn en jullie toekomst is weggenomen, zoals jullie het zelf verwoorden in de prachtig opgestelde kaart. Wat een respect voor Marvin, wat een liefde spreekt hieruit.
Dat is ook zoals wij jullie kennen. De jaren dat wij samen tennisten en lang na borrelden hadden wij het vaak over de kinderen. Over school, vriendjes, voetbal, kleine en grote zorgen. Altijd vol liefde en bescherming spraken jullie over Marvin, het mooist wat jullie was overkomen.
Nu is hij plotseling weggenomen, het ergst wat jullie kon overkomen. Het is onbegrijpelijk, ongelooflijk en oneerlijk.
Wij zijn in rouw mét jullie en vinden het héél erg dat wij jullie niet hebben kunnen steunen de afgelopen dagen en tijdens de uitvaart. Die zó mooi en indrukwekkend is geweest begrijpen we uit reacties. Twee krachtige liefdevolle ouders die hun kind vol trots, maar ook tot diep in de ziel geraakt en bedroefd, begeleiden naar zijn laatste rustplaats.
Wij wensen jullie alle kracht en sterkte die nodig zal zijn om dit verlies te dragen. Dat wensen we ook voor jullie ouders en familie.
In gedachten zijn we bij jullie.
Weet ons te vinden, wij zullen er voor jullie nu en de tijd die komen gaat zijn.
Liefs Dolf en Joke
Dear Mrs and Mr Van Berkel,
On behalf of the School of Business & Economics, VU Amsterdam, I would like to offer my deepest condolences. Marvin is remembered as an ambitious, smart, and amicable student, who became an true ambassador of the IBA programme.
I wish you strength to deal with this unimaginable loss.
Warm regards,
Brian Tjemkes (Director IBA).
Beste Katja en Marcel,
Gecondoleerd met het verschrikkelijke verlies van Marvin. Ik herinner me hem van vroeger, toen bij nog bij Katja achterop de fiets zat. Wat een enorme dreun hebben jullie moeten incasseren. Het is haast niet te bevatten noch te aanvaarden. Wij wensen jullie heel veel sterkte toe om dit verlies te verwerken.
Lieve Katja en Marcel,
Nu een paar dagen na het afscheid van Marvin heb ik de behoefte om jullie nog iets te schrijven …
Wij kunnen ons alleen maar aansluiten bij de vele woorden die al gezegd zijn op deze gedenkpagina.
Wat hebben wij enorm veel bewondering voor jullie!
Met de kracht die jullie samen uitstraalden, de mooie woorden die jullie gesproken hebben, hebben jullie voor een liefdevol en warm afscheid voor Marvin gezorgd. De herinneringen die jullie met ons hebben gedeeld, hebben ons een stukje meegenomen in zijn veel te korte leven, maar wel een leven waarin hij gelukkig was, super prestaties heeft geleverd, veel mooie ervaringen heeft opgedaan en een leven waarin hij zich omringd heeft met heel veel lieve vrienden.
Hou de kracht die jullie samen uitstraalden vast want dit gaat jullie helpen dit zo oneerlijke en veel te vroege verlies een plek te geven.
Lieve groetjes,
Ruud en Sylvia Leeuwenburgh
Beste Katja en Marcel,
Met een mail vanuit Bunnik heb ik het verschrikkelijke bericht binnen gekregen over het plotse overlijden van jullie zoon Marvin. In één keer voelde ik me geen oud-collega meer, maar weer dichtbij. Ik hoop dat je de kracht weer vindt om verder te gaan. Ik wens jullie heel veel sterkte.
Marcel en Katja,
Het is niet te bevatten wat jullie nu moeten meemaken. De eerste gedachte die ons te binnen schiet is hoe wij ons zouden voelen als ons zoiets zou overkomen. Het resulteert in een droevig en misselijkmakend gevoel waar we niet snel vanaf komen. Hoe moeilijk moet dit voor jullie en jullie familie zijn. We wensen jullie alle kracht en vooral liefde toe om samen deze droevige periode door te komen.
Knowing Marvin from our exchange semester at the University of Georgia I am very thankful to have met this wonderful person. It is heartbreaking and still leaves me speechless. It was the best time of both our lives that we were able to spend together. Marvin was always down for every fun activity and with his charming and enthusiastic nature he managed to spread that feeling. We will never forget the great dedication and numerous goals he contributed to every single game for the European Bombers. He will forever be the MVP.
Together we lived great adventures during the exchange semester as well as afterwards during a Meet up with some of the exchange friends in Varese. This makes it even harder to grasp as this was only weeks ago.
I’m very happy to have had the opportunity of meeting the happy, kind, sporty, cheerful and enthusiastic person Marvin was.
I want to send my deepest condolences.
Samuel
Lieve Katja en Marcel.
Hartverscheurend, het overlijden van Marvin, jullie prachtige, lieve zoon. Heel veel respect voor de manier waarop jullie Marvin naar zijn laatste rustplaats hebben begeleid. Zo moeilijk, eigenlijk gewoon niet te doen maar toch zo mooi gedaan. Ondanks zijn veel te vroege overlijden hebben jullie met z’n drieën, in zijn te korte leven, heel veel mooie herinneringen gemaakt die jullie hopelijk veel steun geven voor de toekomst. Dank jullie wel dat wij deze herinneringen afgelopen dinsdag met jullie mochten delen. Nogmaals heel veel sterkte.
Lieve nabestaande,
Wat een verschrikkelijk verlies. Niemand, maar dan ook niemand zou zijn eigen, laat staan, enige zoon, moeten begraven. Onwijs veel sterkte en wijsheid de komende periode.
Liefs, Yvon
Ik ben de assistent van de huisartsenpost die de ambulance aan de telefoon heeft gehad en de huisarts langs heeft gestuurd.
Gecondoleerd. Heel veel sterkte toegewenst. Woorden schieten me tekort… Het is vreselijk en niet te bevatten, zo onwerkelijk. Marvin was altijd vriendelijk en positief. Hij was een warme, lieve, goede jongen. Op de begrafenis was overduidelijk hoeveel mensen hij geraakt heeft en hoe geliefd hij was bij zovelen.
Heel erg veel sterkte toegewenst. Ik heb het zo met jullie te doen. ❤️
Rust zacht Marvin. Je bent nu op een betere plek.
Beste Katja en Marcel,
Ik ben met uw zoon het avontuur bij de University van Georgia begonnen. Ik weet nog goed hoe Marvin en ik contact met elkaar hadden voordat we zouden gaan. Ik wist al snel dat ik samen met hem wilde afreizen naar Atlanta, omdat het meteen goed voelde. Ik weet nog goed hoe ik die ochtend op Schiphol moest zoeken naar een lange, blanke jongen, wat nog niet zo gemakkelijk bleek op een Nederlandse luchthaven. Ik weet nog hoe zijn afscheid van jullie toch wat langer duurde dan verwacht. Hier werd meteen al duidelijk wat voor sterke band hij met jullie heeft. Na het nog 6 keer, toch een beetje ongemakkelijk op de vroege ochtend, in de camera lachen begonnen Marvin en ik onze reis naar Georgia. Hier is Marvin voor mij in een zeer korte tijd uitgegroeid tot 1 van mijn beste vrienden. Ik weet nog goed hoe het was om met hem te voetballen bij UGA. Het was heel fijn om tussen al die buitenlanders een Nederlandse, doeltreffende en vooral fanatieke speler te hebben. De naam MVP had hij dan ook al snel verdiend. Ik zal nooit vergeten wat voor doorzettingsvermogen hij had in het veld, ondanks de vele pijntjes. Dit vertaalde zich ook naar buiten het veld, waar hij altijd positief was en met zijn geweldige lach de sfeer kon bepalen. Ik zal nooit vergeten hoe wij met ons groepje Nederlanders meerdere malen de muziek bepaalden en keihard mee schreeuwden op nummer als “leef” en “you’ll never walk alone”. We kregen het zelfs voor elkaar om alle buitenlanders te laten meezingen met de Hollandse klassiekers, terwijl ze er geen woord van verstonden.
Dit is natuurlijk slechts een greep uit enkele van de honderden verhalen die wij samen hebben beleefd in Georgia. Ik ben voor eeuwig dankbaar voor het mogen beleven van de beste tijd van mijn leven, met jou aan mijn zijde.
Ik had graag nog veel meer avonturen met jou aangegaan, maar het mag helaas niet meer zo zijn.
Bedankt voor alles MVP, namens mij, maar ook namens al jouw vrienden uit Georgia. We zullen je enorm gaan missen!
Lieve Katja en Marcel, ik heb vandaag vaak Marvins mooie leven ‘herdacht’. Zo veel mooie momenten die gisteren voorbij zijn gekomen, zo veel mooie foto’s en zo duidelijk wat een fijne jongen het was, en ook wat een ontzettend fijne ouders hij heeft. Voor jullie moet het vandaag een ontzettende moeilijke dag zijn geweest en een moeilijke weg zal ook nog volgen. Er is zelfs geen navigatie beschikbaar, jullie moeten zelf je pad vinden. Ik zou zo graag jullie verdriet verzachten, maar ik heb daar helaas niks voor. Ik kan er alleen maar voor jullie zijn (ook zonder ‘gebruiksaanwijzing’ voor het omgaan met jullie grote verdriet) en dat zal ik zijn. Met veel liefde, Linda
Lieve Marcel en Katja,
Onze kinderen brachten ons jaren geleden samen als de Alfrink ouders en sindsdien delen we elkaars vreugde en zorgen over onze kinderen. Maar altijd met het vertrouwen dat onze kids het wel zouden redden in de maatschappij. Het plotselinge overlijden van Marvin komt dan ook als een verpletterende donderslag bij ons binnen. Vol onbegrip en verdriet vraag ik mij steeds weer af hoe ik hier mee om moet gaan. Dit verlies raakt me diep, dit is een zorg in een alles overtreffende trap, met niets vergelijkbaar en onvoorstelbaar. Hier zijn geen woorden voor, dit maakt me sprakeloos, ik weet het gewoonweg niet.
De blije foto’s tijdens de uitvaartdienst bevestigden hoe mooi jullie leven en dat van Marvin was. De bijzondere band tussen jullie drie was zo mooi zichtbaar en voelbaar! Marvin was liefdevol, voor jullie maar zeker ook voor anderen. Hij was dan ook bij ons een graag geziene gast op feestjes en voetbalavonden voor de TV met zijn vrienden. Met zijn droge humor was het altijd heerlijk om even met hem te kletsen.
Nu huilen wij allen om het verlies van jullie enthousiasmerende Marvin, een fijne en graag geziene vriend van velen. In onze tijd op aarde zullen wij ieder onze eigen weg moeten vinden om met het verlies van Marvin om te gaan. Een weg die je niemand toewenst en voor jullie een weg van de moeilijkste categorie in het leven. Het doet me goed om te zien dat jullie zo veel steun mochten ontvangen afgelopen week en wat wij als vrienden graag blijven doen. We waren er voor jullie in goede tijden, we zijn er ook voor jullie in slechte tijden.
Heel veel liefs,
xxx, Eric en Monique
Heel stil en zonder woorden. Wat een gemis. Heel veel kracht en sterkte. De link met Marvin is het Alfrink College.
Bij deze het voorwoord van de wedstrijd van afgelopen zondag, toegewijd aan Marvin. Namens de selectie wensen we iedereen ontzettend veel sterkte.
Geachte bezoeker,
Welkom op sportpark de Meerhorst. Dit stukje staat normaal gesproken in het teken van de twee teams die straks om twee uur op het veld staan. Er worden verwoede pogingen tot humor gedaan, de toon is luchtig en het eindresultaat is niet al te serieus te nemen. Vandaag is dat anders.
Deze week heeft ons het verschrikkelijke nieuws bereikt dat selectiespeler Marvin van Berkel, 21 jaar oud, plotseling is overleden. In een groep waar sommigen elkaar al 25 jaar kennen, was Marvin een relatieve nieuwkomer. Binnen afzienbare tijd had hij echter een bijnaam (Ritchie). En iedereen die heeft gevoetbald weet: als je een bijnaam hebt hoor je er echt bij. Snel werd deze bijnaam aangevuld. Op het trainingskamp maakte Marvin een knappe goal, demonstreerde een klassieke manier van juichen en zo was ‘Ritchie Airlines’ geboren. Marvin was een zeer prettige medespeler die opviel door inzet, karakter en bereidheid. Hij zal gemist worden.
Hoewel een potje amateurvoetbal tussen twee matige ploegen nu wel de minst relevante zaak ter wereld lijkt is er in overleg met degenen die het dichtst bij Marvin stonden besloten dat we vandaag toch spelen. Het is lastig om niet te vervallen in clichés, maar als groep zijn wij aangeslagen, verward en vooral verdrietig. Namens de selectie, namens de hele club willen wij de familie en naasten van Marvin sterkte wensen.
Rust zacht Ritchie…
Lieve Katja en Marcel,
We hebben sterke behoefte om een 2e reactie te schrijven na het bijwonen van de begrafenis van Marvin. Met stijgende bewondering hebben we jullie beider verhalen over jullie zoon mogen aanhoren. De vele sfeerfoto’s van familie, vrienden, voetballers, studie- en vakantievreugde gaven een bijzonder inzicht in de wijze, waarop jullie gezin in volledige harmonie met elkaar leefden. De bijdrage van Marvins vrienden en voetbalteam in de plechtigheid vonden we met hun sjalen “MVP” (Most Valuable Person) en muzikale bijdrage een teken, hoe ook hij in het leven stond en gewaardeerd werd. En dan die enorme bloemenzee en overweldigende belangstelling. Het is jammer, dat hij zelf mogelijk niet beseft heeft wat hij onder zijn dierbaren en vrienden heeft losgemaakt. Het zal erg moeilijk zijn om de draad van het leven weer op te pakken, maar jullie weten in ieder geval wel hoe velen in jullie omgeving en ver daarbuiten met jullie meeleven. We hopen elkaar in familiekring weer eens te kunnen spreken, want we begrijpen, dat er veel meer te vertellen is, dan jullie tijdens de plechtigheid hebben kunnen aangeven.
Heel veel liefde uit Neck-Wijdewormer.
Préditze en Leo van Berkel
Lieve Katja en Marcel,
Niet te bevatten en woorden schieten hier te kort, wat een onbeschrijfelijk gemis.
Ik volgde graag je verhalen over Marvin, de mooie stappen die hij zette in het leven en de liefde en warmte die jullie hierbij uitstraalden. Zo herkenbaar voor een moeder. Je zoon groeide op als een mooi mens, een mooi mens die nu weggevallen is..het leven is helaas niet eerlijk
Ik wens jullie heel veel liefde en kracht om hier een weg in te vinden en heel veel sterkte.
Lieve Katja en Marcel,
3 januari 1998, de dag dat Marvin werd geboren en daarmee werd ik voor het eerst tante. Wat waren we trots! We genoten van zo’n kleintje in de familie en Richard en ik konden alvast een beetje “afkijken” hoe dit ging met opvoeden. Marvin was een slim en lief jongetje. Na een aantal jaar zijn onze paden zich gaan scheiden en bleef ik via de zijlijn een beetje op de hoogte van hoe hij zich ontwikkelde. Ik begreep dat jullie veel met z’n drieën deden en hecht met elkaar waren. Met zijn worldmapping avontuur inspireerde Marvin Eline om ook zo’n reis te ondernemen. Hij ging studeren en ontwikkelde zich tot een positieve jong volwassene. De wereld lag voor hem open…..
Afgelopen woensdag belde Richard mij en werd ook ik overvallen door ongeloof en verslagenheid. Onvoorstelbaar, onbegrijpelijk en toch waar…..
Ik wil jullie ontzettend veel sterkte wensen en hoop dat jullie samen kunnen putten uit de liefde van en voor Marvin.
Liefs, Lisette
Beste Marcel en Katja,
Ondanks dat ik Marvin maar kort kende wilde ik jullie meegeven dat ik Marvin heb gekend als een hele sociale, aardige en vooral grappige gast. Ik zat in hetzelfde groepje als Marvin tijdens de introductieweek in Rotterdam en heb daar met hem een top tijd gehad in voor ons allebei nieuwe en onbekende stad. Marvin was altijd in voor een goede grap tijdens college en we hadden het laatst nog gehad over hoe vervelend het was dat hij nu naar college moest op krukken maar dat er ergere dingen waren in het leven. Onwerkelijk als ik er nu op terug kijk.
Veel sterkte de komende tijd.
Groet,
Daniël
Lieve Katja en Marcel,
Marvin ken ik als een vriendelijke, eerlijke, en betrouwbaar mens.
In de weken dat hij vakantie werk bij ons deed probeerde wij hem uit zijn tent te lokken. In het begin liet hij niets los over thuis. Later werd hij losser en grapte hij mee met zijn enigszins droge humor maar wel met veel respect voor jullie. Verder kijk ik terug naar de Sinterklaasfeesten op het werk waar hij ten opzichten van zijn leeftijdsgenoten al een kleine voorsprong had. Hij stond daar niet op de voorgrond maar was wel zichtbaar aanwezig.
Wat oneerlijk wat jullie is overkomen.
Jullie hebben vandaag zeer liefdevol afscheid van hem genomen.
Heel veel sterkte en kracht.
Lieve ouders van Marvin,
Sinds ik het nieuws over Marvin heb gehoord is hij continu in mijn gedachten geweest. Zo onwerkelijk, zo oneerlijk.
Ik heb 3 jaar bij Marvin in de klas gezeten op het Alfrink college. Ik herinner me Marvin als een onwijs lieve, humorvolle, slimme en eerlijke jongen. Hij was zeer geliefd bij iedereen. Wat een gemis.
Ik wens u veel kracht en sterkte toe in deze ongelofelijk moeilijke tijd.
Ik heb Marvin niet persoonlijk gekend, ik zag hem regelmatig voorbij fietsen
en dacht wat een leuke gast!
Mijn moeder hart huilt wat jullie moeten meemaken daar zijn geen woorden voor!
Ouders en familie heel veel sterkte
Beste Katja en Marcel,
Marvin heb ik leren kennen in de brugklas als iemand met wie je goed kon lachen. Van de sokkenparty tot andere feestjes was zijn gezelligheid niet te missen. Mooie herinneringen, zoals met zijn alle een voetbalwedstrijd kijken en de Rome reis waar zijn bed kapot ging toen hij er op ging liggen en vervolgens de hele week op alleen een matras had geslapen zullen mij altijd bij blijven.
Veel sterkte in deze tijd.
Lieve ouders van Marvin,
Al dagen zingt zijn naam rond in mijn hoofd, Marvin…aardig, aimabel, bescheiden, slim. Al dagen denken we aan jullie, zijn ouders. Onvoostelbaar dat jullie hem zo jong los moesten laten. De kaars op het Alfrink brandt en ook hier thuis steken we een lichtje aan, omdat we in gedachten bij jullie en bij iedereen die hem liefhebben zijn. Hij blijft “een van ons”.
Ellen Koemans, Alfrink College
Beste Marcel en Katja,
In de afgelopen tien jaar dat Marvin bij ons kwam hebben wij hem leren kennen als een hele prettige, vriendelijke en goedlachse jongen. We wensen jullie heel veel sterkte en kracht toe.
Team Jansen Opticiens
Lieve Katja en Marcel,
Wat moet dit verschrikkelijk en verdrietig voor jullie zijn! Mijn broer (een van Marvins beste vrienden) heeft een al berichtje geschreven waarin hij zijn prachtige herrrineringen met Marvin heeft gedeeld namens onze familie. Ik wil jullie hierbij ook nog graag even persoonlijk heel veel sterkte en kracht wensen in deze moeilijk te tijd! Ik herrinner mij vooral Marvins luidde lach op verjaardagen bij ons thuis en verder uit vrijwel altijd hilarische verhalen van Stein die hij met Marvin heeft meegemaakt tijdens vakanties en reisjes met school! Bijvoorbeeld dat Marvin altijd fruit wilde kopen tijdens een vakantie in L’orret omdat hij vond dat je echt niet kon leven op alleen maar eieren en kip zoals de andere jongens wel deden (als de verhalen mag geloven).
Heel veel liefs en sterkte met het verlies van jullie zoon.
Liefs, Eva
Zo kruipt de tijd voorbij en gaan onze gedachten uit naar jullie
en allen die Marvin lief heeft.
Sterkte en kracht is wat we voor jullie wensen.
Beste Katja en Marcel,
We zijn woensdag avond heel erg geschrokken van alle ambulances en het overlijden van jullie lieve zoon Marvin.
Wij kunnen het gemis met jullie heel goed meevoelen.
Wij wensen jullie dan ook heel veel sterkte de komende tijd.
Lieve Katja en Marcel,
Ik kende Marvin zelf niet zo goed, toch zag ik hem vaak op verjaardagen en feestjes. Één van mn herinneringen met Marvin is dat hij me achter op het veldje bij Henry tackels heeft geleerd. Het is voor mij nog steeds onwerkelijk dat Marvin er niet meer is. Ik wens jullie heel veel sterkte de komende tijd.
Beste Marcel en Katja,
Wat een onvoorstelbaar nieuws, waarbij woorden tekort schieten.
Wij wensen jullie héél veel sterkte en kracht toe.
Beste Katja en Marcel,
Wat een onwerkelijk nieuws, de laatste paar dagen probeer ik het te begrijpen maar het voelt onwerkelijk aan. Ik herinner mij Marvin als iemand waar ik goed mee kon lachen en als iemand die graag over voetbal (Feyenoord vooral) mee kon praten.
Mijn oprechte condoleances en ik wens jullie veel sterkte.
Lieve Katja en Marcel,
Ontzettend veel sterkte met dit grote, onwerkelijke en vooral oneerlijke verlies. Het had niet zo moeten zijn.
Ik denk veel aan jullie en mijn hart is bij jullie.
Beste Katja en Marcel,
We zijn ons rot geschrokken en kunnen het niet bevatten. Wat een verlies, we leven met jullie mee en branden vanmiddag om 2 uur een kaarsje hier in het Sauerland. Heel veel sterkte gewenst.
Marvin is dood.
Woensdagavond 11 december 19:22 uur. Mijn zus, Katja belt. Het gesprek duurde maar 39 seconde. “Katja, wat is er?” “Marvin is dood, kan je naar pappa en mamma gaan dan is er iemand bij ze als ze het te horen krijgen…” NEE.., NEE.., NEE….! Dat kan toch niet, dit is toch niet waar, hoe dan, hoezo….?
Vol ongeloof, sprakeloos, met stomheid geslagen, niet wetende wat te zeggen zitten we bij pappa en mamma. We kijken elkaar verward en angstig aan. Ik haal Eline en Wouter op en vertel hen het vreselijke nieuws. Een lange avond wachten volgt. Rond middernacht mogen we dan eindelijk naar Marvin toe. Dan zien we het met eigen ogen, daar lig je. Ik kan het niet bevatten.
Beste Marvin eerlijk is eerlijk, we zagen elkaar niet wekelijks en hadden misschien geen hele close band maar ik ken je wel al sinds je geboorte. En als ik dan terugdenk dan komen er zoveel herinneringen boven. Als baby heb ik je in mijn armen gehad. Als peuter kan ik me een vakantie herinneren waarbij je samen met Eline en Wouter rond renden door het indoor speelpark. Een paar keer heb ik je mogen fotograferen tijdens een voetbalwedstrijd. Of die keer toen ik je echt geportretteerd heb met een gewonnen beker. En al die momenten tijdens verjaardagen bij opa en oma. En bijzondere ballonvaart. Ik herinner me de ‘stoere’ verhalen over het Alfrink. Ik zag vanaf een afstandje hoe ongelooflijk je genoten hebt tijdens de periode in Amerika. Recent diverse kaartjes gestuurd om je sterkte te wensen met o.a. het plaatsen van een hartmonitor kastje, een kleine ingreep, maar toch. En nu anderhalve week later…..
Lieve zus en zwager, ik kan mijn emoties geregeld niet in bedwang houden. Wat een ongelofelijk verlies is dit voor jullie. Marvin was jullie alles! De band die er tussen jullie en Marvin was is zo bijzonder. De liefde, de zorg, het respect, het loslaten toen hij naar Amerika ging. Als ik jullie nu zie, dan voel ik jullie pijn diep van binnen, voel me zo machteloos. Hoe moet dat nou verder. “je hebt nu geen gezin meer” zei je de dag na zijn overlijden al. “De toekomst is van ons weggenomen” staat op de kaart. Het is hartverwarmend te zien hoeveel lieve vrienden er om jullie heen staan. Die zijn allemaal net zo verbijsterd en voelen zich vast allemaal net zo machteloos. Veel vrienden of niet, jullie moeten samen verder zonder Marvin. Een hels pad waar je niet aan moet denken. Ik wens jullie alle steun, liefde en kracht voor de komende tijd. Als ik iets kan betekenen om de pijn ook maar iets dragelijker te maken laat het me ajb weten.
Katja, zelden zag ik zoveel trots, zorg en warmte in een moeder als jij het had over Marvin. Hij moet een bijzonder mens zijn geweest. Ik hoop dat jij, dat jullie, dat gevoel en die herinnering kunnen laten voortleven door alle pijn, ongeloof en misschien woede. Ik zal het me herinneren.
Eindeloos veel sterkte,
Wat verschrikkelijk en onwerkelijk. De laatste dagen heb ik veel aan Marvin gedacht, al kende ik hem niet persoonlijk.
Mijn oprechte deelname en condoleances gaan uit naar de ouders, familie en vrienden van Marvin.
Katja, Wat was jij ontzettend trots op Marvin, je sprak met zoveel liefde over hem en alles waar je trots op was, maar ook waarover je je zorgen maakte. Je hebt je de afgelopen weken veel zorgen gemaakt en gaf aan er meer te willen zijn voor Marvin. Dat je niet dacht dat hij dat hij dat nodig zou vinden, maar je wilde het ook voor jezelf, omdat dat zo voelde. Mooi dat je die extra tijd nog hebt genomen. Ontzettend triest dat het uiteindelijk toch totaal onverwacht zo snel moest eindigen en een jong veelbelovend leven uit jullie leven is weggerukt. Dit raakt iedereen diep. We hebben er hier op het werk samen met je collega’s bij stilgestaan, willen er graag voor je zijn, maar wat voelen we ons verslagen en machteloos. We wensen je ontzettend veel sterkte.
Beste Katja, en Marcel
Eind december 2018 zag ik Marvin weer na een lange tijd in het buitenland. We waren beide op uitwisseling geweest de
laatste half jaar, en we hadden besloten samen met Stein door Amerika te reizen. Bij de eerste ontmoeting was het al
duidelijk dat hij daar een gouden tijd had beleefd, de hele avond hebben we allemaal mooie verhalen gehoord van hem.
Tijdens de rondreis maakten we een stop in Philadelphia, en daar moet je natuurlijk de “Rocky Balboa stairs” op rennen. Wij zijn
toen om kwart over 6 in de ochtend op gestaan om daar naartoe hard te lopen, want dat was de echte manier om het te doen.
Eerst op elke trede naar boven, dan steeds eentje overslaan en op het laatst 3 treden per stap te nemen. Als je er nou
eenmaal bent, moet je het goed doen.
In New York gingen we naar een comedy club, en tot onze grote angst hadden we plekken helemaal vooraan gekregen. Na een
kort gevecht om de plek het verst van het podium (die ik natuurlijk verloor) begon de show. De hele avond werd ik
afgemaakt, de ene grap na de ander kreeg ik naar mijn hoofd geslingerd, tot groot vermaak van Stein en Marvin. Opeens
werd er naar Marvin gewezen, en meteeen werd hij nerveus. “You’re probably the stud of the group, that’s why your friends
are so upset”. Marvin had de avond flink gewonnen, alle grappen die om ons werden gemaakt moest hij natuurlijk de hele
avond nog een keer herhalen, maar wij hadden niks om naar hem terug te kaatsen.
Dit zijn maar een paar van de mooie momenten die ik met Marvin heb kunnen meemaken, en het doet mij pijn om nu pas te
realiseren hoe leuk ik het had toen. We gaan een zware tijd tegemoet, en ik hoop dat hij waar hij ook is hij het
makkelijker heeft, want hij verdient niets minder. Marvin, “stud”, we gaan je missen. Lieve Katja en Marcel, ik zou
jullie ok graag veel sterkte willen wensen, het is onwerkelijk en vreselijk oneerlijk wat jullie hebben moeten meemaken.
Het voetbalweekend naar New Castle met z’n zessen. Met Marvin. Zo veel genieten van alles wat hij mee maakt, zoveel plezier in alles wat hij deed. En daar nam hij mij in mee. Dat kan niet meer. Marvin is er niet meer bij. Marvin is niet meer bij Katja en Marcel. Waarom, waarom. Dit onrecht. Niemand die het begrijpt. Heel veel liefs en sterkte Katja en Marcel
Lieve Katja en Marcel,
Woorden schieten tekort voor dit vreselijke verlies. Toen ik het nieuws hoorde wist ik niet wat ik zeggen en denken moest. Zo’n dierbaar iemand, zo plotseling kwijt. Wat ongelofelijk oneerlijk en verschrikkelijk. Ik leef met jullie mee.
Ik heb Marvin vanaf de middelbare school leren kennen als een lieve, sociale, sportieve, enthousiaste en eerlijke jongen, wie altijd positief in het leven stond. Marvin was iemand waar je op kon rekenen. Hij mocht je om wie je bent en was aardig tegen iedereen die zijn pad kruiste.
Wanneer Marvin dan ook weer eens een potje tennis van mij won, was hij niet iemand die nog even wilde benadrukken dat hij had gewonnen. Nee, in plaats daarvan gaf hij mij complimenten over hoe ik getennist had.
Zo was Marvin, altijd lief en geïnteresseerd in anderen.
Vorig jaar zaten we ook samen in Amerika, Marvin in Georgia en ik in Texas. Helaas was het niet meer gelukt om elkaar Atlanta te ontmoeten, maar aan zijn verhalen te horen was hij daar heel goed op zijn plek.
De mooie herinneringen aan Marvin zullen mij altijd bij blijven. Sterker dan het verlies is de herinnering die blijft.
Ik wens jullie en iedereen die Marvin lief heeft veel sterkte en kracht de komende tijd.
Lieve Katja en Marcel,
Wij willen dit niet schrijven. Het lijkt op afscheid nemen. Wij willen geen afscheid nemen…
We weten dat jullie het fijn vinden om herinneringen over Marvin hier te lezen. De herinneringen die wij aan Marvin hebben kennen jullie allemaal. De vriendschap tussen Thom en Marvin is immers het fundament van onze mooie vriendschap, waardoor we heel veel momenten samen deelden.
Als we dan toch terugkijken dan noemen we een paar opvallende dingen
“Thom en Marvin”, jaren lang hoorde zij net zo bij elkaar als Wit hoort bij Zwart, Yin hoort bij Yang en Jut hoort bij Jul. Altijd bij elkaar. Met Jeroen erbij werden zij op school de 3 musketiers genoemd. Alle 3 behept met een ietsepietsie competitief gedrag. Mede hierdoor waren hun basisschool prestaties geweldig.
De vele voetbal momenten bij Stompwijk’92.
Toen we in Portugal woonde kwamen jullie elke herfstvakantie bij ons logeren. Heerlijk om Marvin en Thom dan weer zo samen te zien.
Nu we in deze dagen terugkeken naar veel foto’s van jullie leven met hem, dan kunnen jullie trots zijn op het mooie leven dat jullie hem hebben gegeven waardoor hij zich, in zijn veel te korte leven, heeft kunnen ontwikkelen tot zo’n prachtig mens die door zo velen mensen in hun hart gesloten is.
Wat doet het pijn om te moeten beseffen dat hij er niet meer is. Maar onze pijn valt in het niet bij de pijn die jullie moeten voelen.
Marvin zit voor altijd in ons hart.
Liefs Sjaak en Pauline
Lieve Marcel and Katja,
Als ik terug denk aan Marvin denk ik ook vooral terug aan Marvin en Thom. Voor mij hoorde die twee namen lange tijd toch wel echt bij elkaar en natuurlijk samen met Jeroen de drie musketiers. De liefde die Marvin en Thom voor voetbal deelde en hoe zij samen op het voetbalveld functioneerde was toch wel echt bijzonder. De een voor Feyenoord, de ander voor Ajax maar desondanks altijd beste vrienden.
Marvin was in mijn leven vooral de wederhelft van Thom. Alhoewel het voor mij niet altijd makkelijk was om er bij betrokken te worden, ze konden immers zo ongeveer elkaars gedachten lezen, heb ik ontzettend veel goede herinneringen aan de tijden met Marvin. Vooral die ontelbare keren dat we met z’n drieën in de hoogslaper bij Thom week na week Mario Party uitspeelde.
De afgelopen dagen heb ik een hele hoop mooie en vaak ook grappige verhalen gehoord over Marvin. De liefde voor hem komt naar voren in elke lach en elke traan. De prachtige dingen die hij, samen met zijn vrienden en ook samen met jullie, heeft kunnen doen zijn geweldige herinneringen die door niemand meer afgenomen kunnen worden.
Marvin zal bij mij, net als bij zovele anderen, altijd een bijzonder plekje in mijn hart hebben. Lieve Marcel en Katja, ik wens jullie zoveel sterke toe.
Lieve Katja en Marcel,
Jullie hechte drie-eenheid is uit elkaar gescheurd. Ruw en veel te vroeg. Ik kan me jullie pijn zo goed voorstellen, de fractie die ik voel maakt me al zo verdrietig…
Heel heel veel sterkte allebei
Liefs, Saskia
Lieve Katja en Marcel,
Waar moet je een verhaal beginnen wat voor een ander nog niet af was.
Woorden schieten te kort om deze gebeurtenis samen te vatten. Ik denk aan de lach, de passie voor het leven, de humor, de wil om er alles uit te halen wat erin zit. Marvin en jullie waren er altijd. Op verjaardagen, feestjes, trouwerijen en soms ook vakanties. Newcastle was de laatste herinnering van vakantie. Fokking diver, en dan een grappige beweging waar we samen met jimme, ton, jandick en marcel daarna van in een deuk lagen. Om vervolgens een slok te nemen van de vieze guinnes. Het was een weekend om nooit te vergeten. Ik heb de afgelopen dagen surrealistisch meegemaakt, en vaak maar half aanwezig. Marvin was voor mij een soort familie, net zoals jullie voor mij een soort familie zijn. Mijn hart en gedachtes zijn bij jullie in deze verschrikkelijke tijd. Ik bid voor jullie.
Lieve Katja en Marcel,
Zaterdagmiddag las ik het bericht van het overlijden van Marvin. Ik was helemaal perplex. Dacht nee dat kan niet. Hij is nog veel te jong. Maar het is echt. Ik kan mij nog goed herinneren dat ik samen met Marion op kraamvisite kwam. Wat was je blij. Ook de verjaardagen daarna waren een feestje. Door onze verhuizing zijn we elkaar uit het oog verloren. Maar niet uit het hart. De prachtige foto’s die je deelde van jullie gezin. Wat een geluk en eenheid. Marvin blijft altijd als een bloeiende roos in jullie midden. In gedachten heb ik jullie de afgelopen dagen niet meer losgelaten. Ik wens jullie heel veel sterkte, kracht en liefde toe om dit verlies te dragen.
Liefs Petra en Jan
Beste Marcel en Katja,
Het is nog steeds lastig te bevatten. Ik ben in ieder geval blij dat ik Marvin heb mogen kennen. Zijn lach, positiviteit, enthousiasme, en eeuwige vrolijkheid die anderen ook zullen herkennen zal ik altijd bij me dragen.
Marvin was een van de grootste sfeermakers in onze exchange groep. Altijd bij de football games, basketball games, volleyball games, en altijd het hardst mee doen met alle Georgia chants. Ik heb met Marvin ook deel mogen uitmaken van het Late Night Committee, wat altijd hartstikke gezellig was. En samen al country muziek luisterend een auto van Athens naar Nashville navigeren in het donker is ook een herinnering die ik koester.
Mijn sterkte en deelneming gaan uit naar familie en vrienden, en allen die het geluk gehad hebben Marvin te kennen.
Lieve Katja en Marcel,
Wat een heftige gebeurtenis. De laatste tijd hebben wij elkaar weinig gesproken, maar jouw woorden “het voelt niet goed” komen direct bij mij naar boven en is de verschrikkelijke werkelijkheid geworden.
Ik wil jullie alle kracht toewensen voor morgen en alle dagen daarna. Niet voor te stellen om zonder jullie trots verder te moeten. Maar met alle mooie herinneringen in jullie hart. Heel erg veel sterke in deze zware tijd.
Beste Marcel en Katja,
Zo onwerkelijk en oneerlijk om je zoon te moeten verliezen en zeker op z’n jonge leeftijd.
Al die mooie verhalen van Marcel over Marvin op kantoor.
Het was duidelijk hoe trots jullie op hem zijn.
Gecondoleerd en heel veel sterkte
Via Joke het verschrikkelijke nieuws van Marvin vernomen….
Kan het niet geloven, jullie lieve zoon op zo’n jonge leeftijd zomaar uit het leven weggerukt …
Zó heftig voor jullie en voor hem.
Ik weet niet zo goed wat ik verder moet zeggen, hier zijn toch geen woorden voor?
Heel veel sterkte toegewenst. Denk veel aan jullie.
Liefs, Alex en Monique
Beste Katja en Marcel,
Wat even verschrikkelijk bericht. Sterkte met dit grote verlies en verdriet.
Mijn oprechte condoleance voor jullie en andere familie en vrienden.
Lieve Katja en Marcel,
Ik scroll door Marvins Facebookpagina, ik kijk in Whatsapp wat we elkaar ooit geappt hebben.
Ik ben op zoek naar contact en ik
hoor om me heen dat anderen dit ook doen. We willen hem niet loslaten.
Nog geen jaar geleden zaten we met zijn allen bij de open haard bij jullie. Marvin zat vol enthousiaste verhalen over Amerika. Het klópt gewoon niet, dat we nu weer met zijn allen daar zitten en Marvin stil is.
Niet eerlijk.
Niet eerlijk.
Marvin kon nog zo veel, hij wilde nog zoveel.
Lieve Katja en Marcel, jullie mogen enorm trots zijn op Marvin, ik wens jullie heel veel liefde en kracht
Lieve Marcel en Katja,
Ik weet niet wat ik moet zeggen.. Het is zo oneerlijk en zo bizar, de taal schiet tekort om deze vreselijke gebeurtenis te vatten. Ik ben er boos en stil van. Ik ben veel opgetrokken met Marvin op de basisschool, de laatste jaren zag ik hem af en toe, op feestjes of in de supermarkt. Ook al zagen we elkaar weinig, als we elkaar zagen was het altijd gezellig en vertrouwd. Hij was een rustige, grappige, sportieve jongen, die zelfs zonder training en techniek mij kon verslaan met tennis. Ik zal hem nooit vergeten.
Liefs,
Simon
Lieve Katja en Marcel,
Hier zijn geen woorden voor………gecondoleerd met dit grote verlies.
Ik wens jullie heel veel sterkte en kracht toe voor de komende tijd.
Marcel & Katja
Dat jullie ooit de kracht mogen vinden dit enorme gemis te kunnen inkleuren met mooie herinneringen…
Heel veel sterkte
Beste Marcel en Katja,
Ik heb er geen woorden voor wat jullie nu meemaken.
Ik wens jullie heel veel strekte en kracht.
Groeten Eddie Wassink
Lieve Katja en Marcel, familie en vrienden,
Onwerkelijk nieuws. Ik heb met Marvin in de klas op het Alfrink gezeten. Ondanks dat ik hem niet vaak sprak, was zijn aanstekelijke positiviteit, lach en vriendelijkheid altijd van de andere kant van het klaslokaal te voelen. Ik zal hem herinneren als een zonnestraal die een ongelooflijke impact op iedereen heeft gehad.
Ik wens iedereen veel sterkte en kracht met dit verlies.
Verbijsterd door het verschrikkelijke nieuws. Ik heb op het Alfrink bij Marvin bij verschillende vakken in de klas gezeten.
Zijn vriendelijkheid was een collectief goed.
Heel veel sterkte.
Hidde
Heel diep onder de indruk door dit verdrietige en onwerkelijke nieuws. Woorden schieten te kort. Heel veel sterkte, kracht en licht toegewenst in deze donkere periode, aan iedereen die Marvin lief heeft.
Lieve Katja en Marcel,
Hoe wreed en oneerlijk kan het leven soms toch zijn. Het is niet te bevatten dat dit echt is gebeurd. Wij leven met jullie mee en wensen jullie heel veel sterkte met het verlies van jullie kanjer Marvin.
Gecondoleerd met dit vreselijke verlies.
Marvin en ik hebben vorig jaar IBA op de VU afgerond en zijn beide begonnen aan de MSc Strategic Management dit jaar. Al snel kwamen elkaar tegen in de collegezaal op het Erasmus, hij was altijd een spontane en vriendelijke jongen.
Veel sterkte de komende tijd.
Beste Katja & Marcel,
Wat een enorm verdrietig nieuws. Marvin was een ontzettende positieve jongen en kon altijd iedereen aansteken met zijn lach. Het was altijd duidelijk dat hij gek was op sport, met name voetbal. Hij juichte het hardst en schaamde zich er nooit voor. Ook bij de basketbal wedstrijd in Miami was hij enorm fanatiek om de gratis merch te vangen en ik moest altijd ontzettend om hem lachen. Hij was lief en bescheiden en er was niemand met wie hij het niet goed kon vinden. Ik ben blij dat ik de kans heb gekregen om hem te leren kennen in Georgia.
Ik wens de familie veel sterkte met dit verlies. Marvin zal herinnert worden door de vele mensen die hij geraakt heeft in zijn leven in Nederland en in Amerika.
Lieve Katja en Marcel,
Gecondoleerd met het overlijden van Marvin, veel sterkte met dit grote verdriet.
Pieter en Lisa (kinderen Atie)
Beste Marcel en Katja,
Ik wil jullie sterkte toewensen in het omgaan met deze ongekend moeilijke tijd. Mijn gedachten zijn bij jullie.
Beste familie en nabestaanden van Marvin,
Ondanks dat ik Marvin niet persoonlijk heb gekend, leef ik met jullie mee.
Dit is een nachtmerrie voor iedere ouder. Mijn moeders hart huilt.. Ik wens jullie heel veel sterkte en kracht toe met het verwerken van dit ongelooflijk groot verlies.
Intens verdrietig en geschokt door dit onverwachte nieuws. Marvin is de afgelopen dagen continu in mijn gedachten geweest.
Mijn leukste herinneringen aan Marvin zijn toch die in 6 vwo bij de lessen natuurkunde. Ik zat vaak al in het lokaal met Tim en wanneer Marvin dan binnen kwam, naast ons kwam zitten in de vaste formatie van drie, kon het feest beginnen. Deze 3 uurtjes per week waren altijd heel gezellig en wat hebben we veel gelachen om ons eigen en elkaars onkunde dat vaak tot hilarische momenten leidde. Dit natuurlijk tot groot ongenoegen van de docent die er achteraf, toen we alledrie ons examen toch hadden gehaald, ook om kon lachen.
Ik ben heel blij Marvin gekend te hebben. Marvin was een enthousiaste, sociale jongen die elke ruimte vulde met zijn hartelijkheid en zijn luide lach.
Hem niet meer om ons heen te hebben is voor ieder een groot gemis.
Liefs, Julia
He is with God now. My condolences to the family.
Beste Marcel en Katja
Na het horen van dit vreselijke bericht
Willen wij jullie veel sterkte en kracht toe wensen om het verlies van jullie zoon te verwerken.
Lieve Katja en Marcel,
Daar zat ik dan, met een verwarde blik naar m’n telefoon te staren. Mijn moeder appte, of ik d’r even wou bellen. Sinds dat telefoon gesprek heb ik zo veel aan Marvin gedacht. Dit verlies is zo ongelooflijk oneerlijk en mijn hart breekt als ik aan jullie denk.
Ik wens jullie heel veel sterkte en kracht de komende tijd met jullie onwerkelijke verlies.
Met ontsteltenis hebben we kennis genomen van het plotselinge overlijden van Marvin van Berkel op woensdag 11 december. Marvin maakte onderdeel uit van de voetbalselectie senioren. Hij heeft slechts de leeftijd van 21 jaar kunnen bereiken. Dit is een enorme klap voor de familie van Marvin, maar ook voor alle andere mensen die Marvin kenden. Het bestuur wenst de familie en al die mensen heel veel sterkte, namens heel Stompwijk ’92, met het verwerken van dit vreselijke verlies.
Beste familie en geliefden van Marvin,
Wat een vreselijk nieuws om te vernemen dat Marvin, een student in ons Master programma Strategic Management aan de Erasmus Universiteit, zo jong en plotseling is overleden. Als docent kende ik Marvin niet goed, maar ik wil niettemin de familie en geliefden van Marvin heel erg veel sterkte toewensen met het verwerken van dit verlies. Als vader van zoons in ongeveer dezelfde leeftijd kan ik me geen voorstelling maken van uw verdriet, en hoop ik dat u veel steun aan elkaar zult hebben. Mijn gedachten zijn met u.
Hans van Oosterhout, hoogleraar Corporate Governance, Rotterdam School of Management, Erasmus Universiteit.
Namens het MSc Programme Management team van RSM (waar Marvin een student was), willen wij jullie heel veel sterkte toegewensen met het onwerkelijk verlies van jullie zoon.
I am very sorry for your loss and deeply shocked. Marvin was a great person and I am very thankful that I got to know him. He was one of the most positive people I have ever met. Everything we did, from watching football, to getting groceries, was always better when Marvin was with us. I especially remember the last days of UGA, when Marvin and I were the last exchange students in Athens: Marvin made these days so much better and always had his smile on. Another great memory with Marvin happened in Milan: Even though he just tore his ACL, he came with us, never complained and even joked about it sometimes. I always enjoyed Marvin’s company a lot. I wish you and your family all the best in this difficult time.
Although I didn’t have the pleasure to meet Marvin in person, it’s always tragic to lose a young student. Wishing much strength to the family and friends of Marvin – I’m so very sorry for your loss.
Lieve ouders van Marvin,
Wat moet dit voor u een afschuwelijk nieuws zijn. Zo onwwerkelijk…
Ik wens u alle liefde, troost en sterkte toe..
Lieve groet, Joyce Maliepaard
Zo oneerlijk..
Zo onwerkelijk..
Ik probeer mij een voorstelling te maken hoe jullie je voelen, wat mij niet lukt
Af en toe hoorde ik jouw verhalen, Marcel, over Marvin. Over het sporten en over zijn bezoek aan de VS
Ik ben er zeker van dat jullie goede ouders voor hem zijn geweest
Gecondoleerd met dit zeer grote verlies
Jeroen Stahlecker
Beste Marcel en Katja,
Hoewel ik Marvin niet persoonlijk kende, kan ik mij een hele goede voorstelling maken van wat een fijne zoon hij voor jullie was. Marcel vertelde altijd vol trots over hem. Als kleine jongen over zijn vorderingen op het voetbalveld (een fotocollage staat nog in kozijn op het kantoor van Marcel), de ontwikkelingen op school en later op de universiteit. Trots dat hij zijn VWO zo goed heeft afgerond en ging studeren aan de universiteit en ook daar deed hij het enorm goed. Dankbaar en trots op de vader – zoon voetbalreisjes naar Engeland, recentelijk nog. Maar Marvin ging ook met Katja naar Spanje, een moeder en zoon reisje naar Valencia meen ik, een weekend om nooit te vergeten en te koesteren.
En de nooit aflatende humor, waarbij de mannen vaak op één lijn zaten, waar Katja dan tegen op moest zien te boksen. Mooi om aan terug te denken.
Als Katja er eens niet was met het avondeten werd het een frietje of naar de japanner, zelf koken kwam er meestal niet van begreep ik.
Kortom allemaal mooie momenten om aan terug te denken.
De rouwkaart is prachtig en de tekst zo treffend.
Het leven is niet altijd eerlijk en soms zelfs ongelooflijk oneerlijk.
Ik wens jullie enorm veel sterkte en hoop dat jullie de mooie momenten met Marvin weten blijven te herinneren.
I am sorry and sincerely affected, I offer you my condolences. Marvin has always been happy, I will remember him being exiting during the different trips, have fun playing soccer and simply enjoying every moment spent on UGA’s campus.
Lieve ouders van Marvin,
Mijn hart gaat uit naar jullie. Wat een ongelooflijk verdriet. Ik herinner me Marvin van het Alfrink als een rustige jongen, met een enorm vriendelijke uitstraling. Het is niet te bevatten dat dit gebeurd is. Ik wens jullie heel veel sterkte om met dit onmenselijke verdriet om te gaan.
Onwerkelijk en zo oneerlijk.
Heel veel sterkte met dit vreselijke verlies.
Groetjes Marc
Lieve Katja en Marcel,
Gecondoleerd met dit vreselijke verlies.
Alle woorden schieten hierin te kort.
Heel veel sterkte in de komende tijd.
Lieve Katja en Marcel,
Hoe moeten jullie je voelen….. We proberen op deze vraag al dagen een antwoord te vinden, maar tevergeefs….
Een kind als Marvin verliezen is onmenselijk. Uit de andere reacties blijkt wel hoe geliefd hij was bij een heel groot aantal mensen…
Zo oneerlijk en nog zo jong, weggerukt uit een prachtig leven.
Hoe gaan jullie verder? Hoe ga je dit een plek geven? Hoe hou je de herinneringen levend? Niemand die jullie daar antwoord op kan geven…
Maar uiteraard denken we aan jullie en hopen dat er in de toekomst weer een heel klein positief lichtje mag gaan branden..
Liefs, Ellen en Alexander
Beste Katja en Marcel,
Gedoncoleerd met het onwerkelijke verlies van jullie zoon.
Veel sterkte toegewenst de komende tijd.
Beste Katja en Marcel, Opa’s en Oma’s ,
Wat een onvoorstelbaar hartverscheurend verlies. Wij wensen jullie enorm veel kracht en liefde voor elkaar om dit verlies te kunnen dragen.
Heel veel sterkte bij het afscheid nemen van jullie kind en kleinkind.
Lieve Katja en Marcel,
Ieder woord op de overlijdenskaart en op deze gedenkpagina geeft aan hoe diep jullie liefde voor Marvin is en altijd zal blijven, hoeveel hij van jullie houdt, hoe trots jullie op hem zijn en hij op jullie, wat een prachtige kerel hij is en hoeveel hij betekent voor iedereen die hem kent.
Ieder woord geeft ook aan hoe onvoorstelbaar en onmenselijk moeilijk het moet zijn voor jullie om hem te moeten missen. Een allesomvattend verdriet en allesoverheersende wanhoop.
Hopelijk vinden jullie wat troost en houvast aan de wetenschap dat Marvin de wereld mooier gemaakt heeft en onuitwisbare mooie herinneringen achterlaat bij iedereen die zijn pad gekruist heeft.
We denken aan jullie, meer kunnen we helaas niet doen.
Lieve Katja en Marcel,
Ik heb de laatste dagen nog nooit zo vaak het woord onwerkelijk gebruikt. Het beschrijft de situatie ook zo goed. Ik herinner mij nog goed hoe Marvin en ik samen aan ons avontuur in Amsterdam aan de VU begonnen. Door omstandigheden was er maar één fiets, en heeft Marvin met mij achterop 45 minuten lang gefietst in 30 graden. Eventuele aanbiedingen dat ik ook wel kon fietsen werden afgeslagen onder het nom van ik-ben-de-man-dus-ga-niet-achterop-zitten. Dat principiële had ook wel wat liefs, een echte gentlemen. Aankomend op de VU waren we dan toch van eerste vriendje/vriendinnetje op de basisschool uitgegroeid naar echte studenten.
Dit is slechts een kleine greep uit de mooie herinneringen die ik met hem heb, en het is onvoorstelbaar dat daar nooit meer avonturen bij zullen komen. Ik wens jullie heel veel sterkte en ik zal hem nooit vergeten.
Liefs Nynke
Gecondoleerd met het overlijden van Marvin.
We zijn geschokt!
Pepijn den Blaauwen en Marja Voortman(moeder).
Beste Marcel en Katja,
Gecondoleerd met het verlies van jullie zoon Marvin.
Ik wens jullie heel veel kracht en sterkte in deze ongelooflijk moeilijke tijd, voor nu en in de toekomst. Wat een onvoorstelbaar verdriet.
Beste Marcel en Katja,
Gecondoleerd met het verlies van jullie zoon Marvin. Het is niet te bevatten waarom zulke dingen moeten gebeuren. Wij wensen jullie heel veel sterkte in deze verdrietige tijd.
Lieve Katja en Marcel,
Wij leven enorm met jullie mee. Onze (schoon)vader was erbij. Wat een verschrikkelijk nieuws. Wij wensen jullie alle kracht om dit verlies te dragen. Alle liefs, Remy en Mirjam
Lieve Marcel en Katja.
Gecondoleerd met het grote verlies van jullie zoon Marvin.
Wij wensen jullie heel veel sterkte voor nu maar vooral voor in de toekomst!
Wij hebben er geen woorden voor!
Lieve Katja en Marcel, vele momenten op de dag denk ik aan het onvoorstelbare verlies. Zo rauw leed, bijna niet te dragen. Ik bewaar heel warme herinneringen aan ons NewCastle weekend, met Marvin zijn droge humor en zijn grote uithoudingsvermogen. Het voelt zo oneerlijk, dit had nooit mogen gebeuren. Weet dat hij met liefde omringd dit aardse leven heeft verlaten, en dat hij ten volle zijn liefde, kracht en slimheid heeft ingezet. Hij heeft daarmee voor veel mensen veel betekend, we laten dat nooit verloren gaan. Veel liefde en troost voor jullie nu en later.
Lieve Katja en Marcel,
als je bovenstaande reacties leest besef je pas goed dat een condoléance met dit verlies nooit kan aangeven wat jullie wérkelijk verloren hebben. Jullie drie-eenheid is op onmenselijke manier beëindigd en niemand weet hoe je met zo’n verlies verder moet gaan. We lezen echter wel wat Marvin voor iedereen heeft betekend, hoe hij door iedereen werd gewaardeerd en hoe talentvol hij was. Wij hebben niet veel persoonlijk contact gehad, maar beseffen wel wat een bijzonder mens hij was. We hopen dat jullie begrijpen, dat wij in gedachten bij jullie zijn en hem altijd in herinnering zullen houden en hem nooit vergeten.
Dinsdag heel veel sterkte bij het afscheid. We zullen er zijn.
Heel veel liefs.
Leo en Préditze van Berkel
Lieve Katja en Marcel,
Toen wij vanochtend het bericht kregen dat Marvin is overleden, hadden wij zoiets van “hè?”. Niels had het via via gehoord, dus je hoopt nog dat dit allemaal niet waar is. Maar helaas is het de meest verdrietige waarheid …. hier zijn geen woorden voor!!
Niels heeft samen met Marvin in het team gevoetbald bij DWO. Wij hebben menig wedstrijd samen langs de lijn gestaan om de jongens aan te moedigen. Het kon niet onder stoelen of banken worden geschoven hoe trots jullie altijd op Marvin waren!
Wij wensen jullie heel veel sterkte en kracht toe om dit verlies een plek te kunnen geven.
Ruud, Sylvia en Niels Leeuwenburgh
Beste Katja en Marcel,
Wat een onvoorstelbaar verdriet is jullie overkomen. Ik hoop en wens jullie toe dat jullie, waar ook, troost zullen vinden en je gesteund weten om verder te kunnen gaan.
Mijn gedachten en gevoel gaan naar jullie uit.
Ineke Roest
(Stichting Dol-fijn)
Lieve kleinzoon,
straks is daar het moment dat wij definitief afscheid van elkaar moeten nemen.
Helaas, helaas, maar het is niet anders.
Voor ons blijven de herinneringen, die zich als een ketting met schakels aaneenrijgen en waar Oma en ik deze dagen heel vaak met elkaar over hebben gesproken hebben.
Om te beginnen de dag dat wij de trotse grootouders werden van ons 1e kleinkind.
Trots als een pauw zaten we aan het kraambed en aanschouwden ons nieuwe familielid.
Je groeide op en na de kleuterschool kwam de 2e fase in jouw bestaan.
Je doorliep de basisschool en nam na deze jaren afscheid met een musical waar je met je gitaar aan deelnam.
Op het “Alfrink-college” was, met jouw capaciteiten, een VWO-opleiding de aanloop tot een studie aan de Universiteit van Amsterdam.
Ook deze studie rondde je formidabel af, met tussendoor een stage-periode in Amerika.
Hoe trots waren we, toen de apps en foto’s ons bereikten.
Je had daar een geweldige tijd en nam daar met spijt, maar met fijne studiegenoten afscheid.
We mochten aanwezig zijn bij de diploma-ceremonie en genoten ervan hoe je, temidden van mede-studenten uit diverse landen, je “Bachelor-diploma” ontving.
Op naar Rotterdam, waar je kort geleden was gestart met een studie om je “Masters” te behalen.
Helaas speelden ook minder prettige gebeurtenissen een rol in jouw leven.
De voetbalsport bezorgde je letsel aan je knie, waardoor medisch ingrijpen noodzakelijk werd.
Een plan hiervoor was, na bezoeken aan specialisten in Breda en Rotterdam, opgesteld, mede door bezoeken en behandeling van de fysiotherapeut.
Toch bleef je ondanks de pijnen en lopend met krukken de bikkel, die zonder klagen, meedeed aan diverse uitstapjes.
De culturele reis met je moeder naar Spanje, later met je vader naar Engeland om je favoriete club “Chelsea” aan te moedigen.
Je ging met studievrienden mee naar Milaan voor een gezellige reunie en je vond het leuk mee te gaan met je ouders en met ons voor een weekend “Beekse Bergen”
En dan die laatste periode, waarin bleek dat er lichamelijke problemen rond de hartstreek waren.
Onderzoeken volgden, een chip werd geplaatst met de bedoeling de oorzaak hiervan te achterhalen, maar duidelijke uitleg werd niet gegeven.
Dan tenslotte die rampzalige woensdag 11 december.
Een mokerslag trof jouw ouders en onze familie.
Ondanks toegesnelde medische hulp, mocht deze actie niet meer baten.
Weg idealen, weg toekomst, ontroostbare ouders, grootouders en verdere familie in verbijstering achterlatend.
Een lege ruimte blijft nu achter.
Vaarwel lieve jongen, we zullen je nooit vergeten.
Wij wensen jullie heel veel kracht en sterkte met het verlies van Marvin voor nu en de komende tijd
Bedroefd, stil en geschokt.
Maar blij met wat hij betekend heeft voor zijn familie, vrienden en hun omgeving.
Als een sociale, eerlijke en intelligente jongen leerde ik Marvin kennen op de middelbare school. Wat hebben we veel meegemaakt samen. Altijd datzelfde plekje achterin bij Engels, een profielwerkstuk over vleugelprofielen (waar we in de zomervakantie uiteraard extreem veel aan gewerkt hebben), de legendarische sokken-op-zolder-feestjes (later ook feestjes die niet om de sokken draaiden en zich niet op zolder afspeelden), al die memorabele voetbalwedstrijden kijken en natuurlijk alle reisjes en later vakanties. Van veel te laat thuis komen in Cambridge, tot dagen lang chillen op het strand in Lloret omdat wij niet naar de gym wilden, tot nachten lang feesten in Albufeira, tot wakker worden met appjes of we dringend naar de spa wilden komen in Budapest, tot urenlang hooghouden op het strand in Malaga. Wat fijn vind ik het dat ik dit allemaal met jou heb mogen meemaken.
Als kers op de taart, zo blijkt nu, hebben we vorig jaar nog kerst gevierd in Washington DC, Philadelphia en New York voordat het dan toch echt tijd was om onze prachtige tijd in Amerika achter ons te laten. Af en toe was het naar Marvin’s mening een beetje grimmig (lees: met de Greyhound midden in de nacht van DC naar Philadelphia). Desalniettemin verdween die aanstekelijke lach nooit van zijn gezicht en wist hij altijd een heerlijk sarcastische ongenuanceerde opmerking te maken, humoristisch als hij was.
Geen uitdaging was Marvin te groot: TVWO, higher-level IB als een van de weinige jongens, een bachelor aan de UVA, een minor in Georgia, een master aan de Erasmus. Marvin zijn dromen waren groot maar zijn aanstekelijke enthousiasme en doorzettingsvermogen zo mogelijk nog groter. Daarnaast volop drive om te sporten. Het liefst voetballen natuurlijk. Het was altijd een kleine strijd om samen met Marvin een team te mogen vormen, dan was de overwinning immers vrijwel gegarandeerd. Want winnen stond bij Marvin hoog in het vaandel, maar nooit hoger dan eerlijkheid en integriteit. Dat siert een mens en zo zal ik Marvin altijd blijven herinneren.
Deze en nog talloze andere prachtige herinneringen zal ik voor altijd koesteren. Ongetwijfeld hebben jullie, Katja en Marcel, nog veel meer en veel mooiere herinneringen om de pijn van dit onwijze verlies enigszins te verzachten. Mijn familie en ik wensen jullie ontzettend veel sterkte in deze moeilijke tijd.
Liefs Stein, Leopold, Joke en Eva.
Lieve Marcel & Katja,
Ik ben enorm geschrokken van dit vreselijke bericht , ik heb hier echt geen woorden voor !!
Ik wens jullie echt heel veel sterkte met dit grote verlies!! En ik zal hem missen!!
Liefs,
Rafael Mendes Martins
beste Marcel en Katja
ik kon het niet geloven toen ik het hoorde zo jong dat hij was ik kende Marvin als een hele rustig vriendelijke jongen en een hele goeie voetballer die deed wat hem gevraagd werd tijdens het voetballen ik genoot altijd wel van hem als ik hem zag voetballen gecondoleerd en heel veel sterkte in deze moeilijke tijd
Lieve Katja en Marcel.
Gecondoleerd met het plotselinge overlijden van jullie zoon Marvin.
Wij kennen elkaar via Ronald, broer en zwager en oom en tante van Tom. Wij hebben elkaar regelmatig ontmoet op verjaardagen en feestjes en hebben daar jullie Marvin ontmoet en herinneren hem als een knap, lief en beleefd ventje. Fijn te lezen dat hij zich zo goed heeft ontwikkeld, heel lief, zorgzaam, sociaal en nog vele mooie woorden van andere mensen, zoals jullie drie eenheid als gezin. De mooie woorden van Marvin zijn Opa en Oma van der Hoek en de tekst van het prachtige lied Wat de toekomst brengen moge. Wat een verdriet voor jullie allemaal om jullie kind te verliezen en dat de Opa’s en Oma’s afscheid moeten nemen van hun kleinzoon, zo oneerlijk. Een kind in de bloei van zijn leven met zoveel positief toekomst perspectief. Geschokt zijn wij dat dit zomaar heeft kunnen gebeuren.
Wij wensen jullie oprecht toe dat jullie de liefde voor Marvin jullie hele leven met jullie mee reist en niet je best gaat doen het een plekje te geven. Zoveel verdriet en gemis kan je geen plekje geven, maar de LIefde wel en plaatsen in jullie hart.
Heel veel sterkte met het afscheid nemen van jullie mooie zoon.
Liefs Jacques en Marleen Koot
Lieve Marcel en Katja,
Geschokt en met kippenvel ontving ook ik dit vreselijke bericht. Zoveel mooie momenten gedeeld in de B selectie van DWO waar we nog winterkampioen werden met zowel de B1 en de B2 destijds, ik als leidster Rafael als trainer, waar we genoten van Marvin op het middenveld. Vreselijk ik weet nu gewoon ook niet wat ik moet zeggen😥, het enige is dat we alle mooie herinneringen blijven koesteren en jullie allemaal heel veel sterkte wensen met dit hele grote verlies gecondoleerd heel veel liefs Saskia en uiteraard ook van Delano.
Beste Marcel en Katja,
Ik heb met Marvin samen gewerkt bij snowworld.
Wat een lieve vrolijke jongen was hij!
Een gezonde dosis humor en hij vond het maar al te leuk dat hij volgens mij op “ Richard Castle” leek, van de Amerikaanse serie Castle. Ik heb een paar keer met Marvin mogen werken, hij was iemand die met zijn lach een ruimte kon vullen met heel veel warmte en bij andere mensen een lach op hun gezicht kon toveren.
Ik wens jullie heel veel kracht en sterkte toe.
Groetjes Sharona
Katja en Marcel
Wat een onwerkelijk bericht.
heel veel stetkte toegewenst
gecondoleerd
Dear Katja and Marcel,
I’m truly shocked and I feel so sorry for your loss. I really have no words to describe how unfair this is. I feel blessed to have got the opportunity to know Marvin at UGA and it has been so great to see him last November in Italy at my place, all together again. He was such a happy, kind and funny person and I will miss waiting every weekend to talk to him in the group every week about UGA football.
No one will ever forget you Marvin.
Matteo
Lieve Katja en Marcel,
Het ergste wat een ouder kan overkomen. Afscheid van je kind moeten nemen is iets verschrikkelijks. Vol ongeloof hoorde ik het vreselijke bericht aan, dit kon niet waar zijn…..
Mitchel raakte vanaf het Alfrink bevriend met Marvin. Ze vormden samen met Stein, Milad, Nazar en Virgil een hechte vriendengroep. Samen voetballen, voetbal kijken, naar feestjes, verjaardagen, en samen op vakantie. De jongens hebben heel wat samen meegemaakt en veel plekken gezien. Wilde plannen voor de volgende trip. Samen de diploma uitreiking, daarna kozen ze ieder een eigen studierichting. De vriendschap bleef. De jongens waren en zijn er voor elkaar. Mooi om te zien.
Jullie mogen trots zijn op jullie Marvin; groot, sterk, lief, sociaal, slim, sportief, en humoristisch. Kortom een heerlijke knul, de toekomst lag aan zijn voeten. Vreselijk dat jullie nu verder moeten met de herinneringen. Koester de herinneringen. Niemand pakt die van jullie af. Ik wens jullie heel veel sterkte om samen een weg te vinden in deze donkere periode.
Veel liefs Eric, Monique, Mitchel en Pascal.
Beste Marcel en Katja,
Ons heeft ook dit verdrietige nieuws bereikt, woorden schieten tekort we kunnen niet bedenken hoe dit moet voelen. We leven met jullie mee.
Marvin,
Your smile was always bright and warm each day I met you. Our lives crossed paths at the University of Georgia with a wonderful group of people, each one of us learning and growing from one another every day. Your kindness radiated with each person you greeted, and your enthusiasm for learning never ceased (except maybe on nights you went downtown with the ECV group!). The number of lives you touched is not by mistake, and you have blessed each one along the way. I will forever be grateful to have stood alongside you at the European Bombers games and laughed with you at Joe Frank Harris Dining Commons. I will always remember you with your wonderful smile.
To the Family of Marvin,
It is no coincidence that Marvin was gifted with the ability to bring joy to people. He helped and cared for others much more than he worried about himself. He was always selfless and gleeful. Being in his presence was a celebration, and his life should be remembered as one, as well. Thank you for blessing this earth, his family, his friends, and me with his presence. You all will be kept in my prayers.
Lieve Katja en Marcel,
Ik kreeg van Yvette de verschrikkelijke boodschap over Marvin. Wat moet dit moeilijk voor jullie zijn. Wat een verlies van alles wat je lief hebt. Er zijn geen woorden voor. Wij wensen jullie veel sterkte en kracht toe in deze zware tijd.
Warme groet,
Karin Visser en Hans de Jong
Lieve Marcel en Katja,
Gecondoleerd en heel veel sterkte nu en aankomende tijd.
Geen woorden voor .
Dit kan toch niet?! Zijn leven is nog maar nét begonnen! Zo onwerkelijk.
Als (achter)nicht en neef zagen we elkaar niet veel, maar via de familie tam-tam en Facebook hoorden en zagen we hoe hij opgroeide tot een hele (letterlijk én figuurlijk) knappe gozer. Ik herinner me nog de Mickey Mouse oren die hij op had naar ons trouwfeest en de kinderen zijn Justin Bieber look van een paar jaar later. Van zwemdiploma’s tot zijn bachelor, we kregen het allemaal mee.
Wat een hecht gezin. De trots op Marvin was altijd duidelijk zichtbaar, dus dat heeft hem ongetwijfeld mede gemaakt tot die mooie man die hij is geworden.
En dan gebeurt er dit. Wat een immens verdriet.
Heel veel sterkte met dit enorme verlies. We gaan er van uit dat jullie daarbij veel steun hebben aan al die lieve mensen om jullie heen.
This rips my heart out.
Katja and Marcel, your son was one of the most positive, lighthearted and forgiving people I ever met in my life and I’m eternally grateful for getting to know him.
The sound of his laughter is something that will stick with me forever.
My deepest condolences to you and your family!
If there’s is anything we could support you with please do not hesitate to contact us.
Nico
Actually i don’t know what to say… I’m so happy that i had the opportunity to meet Marvin! With him the world was a better place. I think for all of us he made the whole time in Georgia so unforgettable. I’ve never seen such a happy and enthusiastic person!
I wish you and your whole family my deepest condolences.
Ik werd geïnformeerd door oud-collega’s en aangezien ik vele jaren intensief met Katja heb samengewerkt heeft het bericht mij geraakt en wil ik graag mijn medeleven betuigen. Hoewel ik Marvin niet persoonlijk heb gekend, herinner ik mij levendig de gesprekken die ik met Katja had over de groei en bloei onze kinderen en over Marvin in het bijzonder. Het was overduidelijk dat Katja Marvin intens liefhad en zeer toegewijd aan hem was. Nu ik de reacties lees dan heeft Marvin zich ontwikkeld tot een prachtig en zeer geliefd persoon die niet gemist kan worden. Een kind verliezen is het allerergste, Ik wens Katja en Marcel veel kracht de komende periode bij het dragen van het verdriet en het verduren van de rouw.
Lieve Katja en Marcel
Woorden schieten tekort. Dit is zo onwerkelijk
Gecondoleerd met dit grote verlies.
Ik wens jullie heel veel sterkte de komende tijd.
Ik denk aan jullie.
Liefs Deborah de Korte- van Velzen
We zijn heel erg geschrokken van het plotselinge overlijden van Marvin.
Marvin is een jaar geleden aangesloten bij de voetbal selectie van Stompwijk ’92. Ondanks dat niet veel heeft kunnen spelen door blessureleed, zullen we Marvin blijven herinneren als een aardige en positieve jongen die altijd zijn best deed.
Spelers en staf wensen de familie en naasten van Marvin heel veel kracht en sterkte om dit enorme verlies te kunnen dragen.
Beste Katja en Marcel,
Wat een enorm verlies.
Langs deze weg wil ik jullie laten weten dat wij aan jullie denken.
Heel veel kracht en liefde wens ik jullie toe.
We zijn ingedachten bij jullie.
Hans en Yvette
Dear Katja and Marcel,
I’m deeply sad and shocked by the terrible news. I have wanderful memories with your amazing son Marvin and I will always keep them in my heart. I am close to you and all your family in your loss…. I will remember
him happy in Georgia playing soccer like you had the chance to see.
All my love❤️
Eleonora
Lieve Marcel en Katja.
Van Pauline ontvingen wij het tragische nieuws van Marvin.
Gecondoleerd met dit vreselijke verlies van jullie zoon. Er zijn geen woorden voor.
Wij hebben Marvin leren kennen op de verjaardagen bij Thom. Marvin, Thom en Jeroen waren in die tijd een drieeenheid.
Het is zo oneerlijk.
Wij wensen jullie heel veel kracht en sterkte toe om dit verlies te kunnen dragen.
Denken nu veel aan jullie.
Liefs Theo en Marjolein.
Lieve Katja en Marcel,
Wij zijn intens verdrietig dat jullie dit grote leed moeten meemaken. Marvin, jullie prachtige talentvolle zoon zo vroeg en plotseling uit jullie leven losgerukt. Voor ons waren jullie altijd een echte drie eenheid die in onze gedachten onlosmakelijk verbonden blijven. Hij heeft jullie heel veel gegeven en hij heeft in jullie geweldige ouders gehad, daar mogen jullie voor altijd trots op blijven. Onze herinneringen stammen vooral uit de tijd van de Pr.Margrietschool toen al duidelijk was dat Marvin veel talenten op velerlei gebied had. De verhalen van Katja in de jaren daarna bevestigden dat zijn talenten tot volle bloei kwamen. Een grote leegte laat Marvin achter, mogen de herinneringen aan jullie lieve zoon jullie voor altijd tot steun en troost zijn. Wij omhelzen jullie en wensen jullie alle kracht toe nu en in de toekomst, ❤️
Beste Marcel en Katja,
Onwerkelijk wat jullie is overkomen. Ik heb het geluk mogen hebben om Marvin als persoon te mogen kennen. Marvin is een jongen waar iedereen een voorbeeld aan mag nemen, een jongen met een ijzersterk karakter en altijd vol goede moed. Marvin ken ik vanuit de E-tjes. En al op die leeftijd viel goed te zien wat voor jongen Marvin was. Ikzelf vond het altijd vreselijk om tegen Marvin te moeten spelen, want het enige wat wij als teamgenoten van Marvin zagen was zijn rugnummer, dit omdat we continu maar weer achter hem aan konden. En dat symboliseert Marvin eigenlijk in 1 zin, een jongen die een draagvlak is geweest voor iedereen in zijn omgeving.
En hoe moeilijk het ook valt toe te geven, het voetbal van Chelsea was inderdaad stukken beter, je had al die tijd gelijk Marv!
Marcel en Katja, bij deze wil ik jullie ook condoleren met een onwerkelijke verlies, en enorm veel sterkte toewensen de komende tijd.
Beste Marcel en Katja,
Ik kan niet voelen wat jullie nu doorgaan, maar in mijn gedachte denk ik aan het verlies van jullie prachtige zoon Marvin.
Ik heb 1 jaar jullie zoon mogen trainen bij DWO samen met Ruud.
Marvin was een geboren leider in het veld al op zo’n jonge leeftijd.
Ik hoop dat jullie de troost kunnen vinden om het verlies van warvin een plekje te geven.
Heel veel sterkte.
Lieve Marcel en Katje,
Veel te jong…in de bloei van zijn leven..Jullie prachtige ,lieve zoon ineens van jullie weggerukt..Niet te bevatten dat wat je lief hebt je zo ontnomen wordt.
Onze woorden schieten dan ook tekort..wat kun je zeggen ..
Wij wensen jullie heel veel kracht en sterkte toe. Voor nu en in de toekomst.
Lieve groet…Huub en Monica Lubbers
To the loving family of Marvin,
While we have lost a beautiful soul, he will never leave our hearts. During his time at Georgia he filled his peers with joy. I can still hear his laugh today. I’m grateful to have met him, as his kind spirit made everyone feel loved. My deepest condolences through this difficult time.
Casey
Lieve Marcel en Katja,
Geen woorden voor dit inmens grote verdriet en verlies. Heel veel sterkte en kracht voor jullie alle die Marvin lief hadden
Danny Delinah Lorenzo Mikey Sanne en Jessa Kooke
Beste Marcel en Katja,
Woorden komen te kort, Marvin was een geweldige gozer. In de B1 leerde ik hem kennen, je merkte al heel snel dat Marvin een geweldig mens is, heel positief op de velden en daarbuiten.
Beiden ouders, heel veel sterkte met dit verlies.
Rust zacht Capitano
Lieve lieve Marvin
Wie had kunnen denken dat ik op jouw begrafenis zou staan?
Ik weet nog als de dag van gisteren dat je geboren werd. Ik stond in het zwembad en opa kwam binnen lopen, “Els je hebt een kleinzoon.”
Ik kon bijna niet wachten tot mijn lessen afgelopen waren. Daarna gauw naar de Kid Oryrode. Daar lag Katja in bed met Marvin in haar armen. Marvin had een mutsje op en keek, zo klein als hij was, met grote heldere ogen de wijde wereld in.
Opa en Oma van Berkel waren er ook en om de beurt mochten we hem vasthouden. Het was voor ons alle vier ons eerste kleinkind. De dagen erna moest ik mij inhouden anders had ik iedere dag op de stoep gestaan. Na verloop van tijd moest Katja weer gaan werken en mochten wij op dinsdag op Marvin passen. Elke week ging ik met Marvin naar de Schoutenhoek waar mijn moeder woonde; eerst met de kinderwagen en later op de fiets.
Toen hij vier werd brachten en haalden we hem van school.
We konden Marvin geen groter plezier doen dan bruine bonen met spek te eten.
Katja maakte van elke verjaardag een waar feest met veel geknutsel en spannende en enge speurtochten. Ik herinner mij een kamervullend spinnenweb, van gespannen draden, waar ze doorheen en onderdoor moesten kruipen. Ik mocht daarbij helpen.
Marvin werd 6 en ik een maand later 60. Dat was eeen mooie reden om samen naar Disneyland te gaan, maar oh wee, Marvin wilde niet alleen met Oma. We hebben mamma toen maar meegevraagd. Het waren drie schitterende dagen die we nooit zullen vergeten.
Na acht jaar basisschool kwam er een leuke musical waar wij ook naartoe mochten.
Marvin koos daarna voor het Alfrinkcollege en nog wel tweetalig ook. Wat waren we trots.
Hij werd steeds ouder en op een gegeven moment had hij geen oppas meer nodig, maar gelukkig kwam hij vaak mee als Katja en Marcel langs kwamen.
Ook het Alfrink had een mooi eindfeest waar Wijnaldum grootouders bij mochten zijn.
Toen werd het Amsterdam en ook dat verliep allemaal gladjes. Gelukkig kwam hij, als hij niet teveel huiswerk had, nog steeds mee naar opa en oma.
De grote dag kwam aan, studeren in Amerika, wat had hij daar een zin in. Maar voor hij ging kwam hij oma even leren Skypen en inderdaad regelmatig hadden we beeldcontact. Hij liet me zijn kamer zien en als hij wat vertelde glommen zijn ogen. Hij is daar erg gelukkig geweest, maar aan alles komt een eind en moest hij zijn studie afmaken in Nederland.
Hij maakte zijn bachelor af. Helaas konden we niet bij die uitreiking zijn, maar we hebben genoten van de foto’s en de filmpjes.
Nu denk ik terug aan woensdag. We waren weer aan het Skypen. Katja en ik zouden uit eten gaan en Marvin vond het leuk om mee te gaan. Hij zag er heel relaxed en vrolijk uit.
Toen ‘s-avonds dat telefoontje van Katja: “Marvin is dood”.
Dit alles is niet te bevatten, je kunt het niet geloven, hoe kan dit???
Lieve, lieve Marvin we houden van je, wacht boven op oma, dan kunnen we misschien pappa en mamma steunen in hun immense verdriet.
Misschien mag ik Katja en Marcel dit lied meegeven, mij steunt dit:
Wat de toekomst brengen moge
Mij geleidt des Heren hand,
Moedig sla ik dus de ogen
Naar het onbekende land
Leer mij volgen zonder vragen
Vader wat gij doet is goed
Leer mij slechts het heden dragen
Met een rustig kalm gemoed.
Lieve Katja en Marcel we wensen jullie veel sterkte in de komende tijd.
Lieve Katja en Marcel,
Wat een onwerkelijk nieuws. Ik herinner mij Marvin als iemand waar ik grote lol mee heb gehad op de middelbare school. Als brugklassers allebei een beetje in de war van zo’n grote, nieuwe school hebben we veel pauzes samen doorgebracht op het muurtje net buiten het schoolplein. Altijd netjes de boterhammetjes in het zakje; de frikandelbroodjes hadden hun intrede nog niet gedaan.
Ik herinner mij nog de sokkenparty. Spannend! Iedereen was een beetje vertwijfeld: moesten we echt allemaal rare sokken aan? Uiteindelijk was het een groot succes.
Ik vind het vreselijk wat er is gebeurd. Ik wens jullie alle sterkte en kracht toe.
Lieve Katja en Marcel,
Alsof de wereld stil staat. Hoe moeten jullie verder? Ik zie Marvin in gedachten voor mij, blij, in beweging, ondernemend en enthousiast. Twinkelende ogen. Het driemanschap met Jeroen en Thom, onlosmakelijk verbonden. En ook jullie als ouders, die hechte band. Voorbeeld voor velen. Hoe je op school mee kunt leven met elkaar, met je kinderen. Blij kunt zijn met elkaar. En nu moeten jullie dit immense, ondraaglijke verdriet samen dragen. Armen om je heen die je vasthouden en heel veel verhalen en gedeelde herinneringen wens ik jullie toe. Liefs 💚
Beste Marcel en Katja,
Gecondoleerd met het verlies van jullie zoon. Ik heb met Marvin samengewerkt bij SnowWorld en hem leren kennen als een leuke en spontane jongen, die je altijd hielp als je hulp nodig had. Heel veel sterkte.
Dear Katja and Marcel,
I only know Marvin since my time in Georgia but as we were roommates during the introduction week I got to know him from my first day onwards in the US and it didn’t take long to see the active and enthusiastic and yet humble and kind personality that he was. He would always cheer the loudest when we went to volleyball or football games and with his presence not only support Georgia but most importantly also strengthen the team spirit and friendship between us exchange students. It is terrible to hear that he left us and yet I am glad that we spent that short but amazing time of our lifes in Georgia together and I am honored to have known your son. Also heartfelt condolences from my side and I wish you and your family and friends a lot of strength during this hard time.
Matthias
Dear Marcel and Katja,
I’m truly sorry for your loss. I would just like to express my deepest condolences to you in this difficult moment. Marvin was a great guy and he’ll continue to live forever in our hearts. Even if we spent just a semester with him we got already lucky to have this chance and we will never forget the time together.
Beste Marcel en Katja,
Wat een ontzettend heftig en verdrietig nieuws… Aangezien we als kind zijnde de neiging hebben om niet altijd onze waardig naar onze ouders uit te spreken wilde ik toch nog graag met jullie delen hoe gek Marvin op jullie was. Ik had het genoegen om recent met hem naar Italië te reizen. Dit was een bijzondere ervaring, aangezien Marvin op krukken liep en hij erg ongemakkelijk werd van alle aandacht op Schiphol haha. We hadden alle tijd om herinneringen op te halen van onze tijd samen in Georgia. Maar hij heeft ook een groot deel besteed aan het vertellen over de dingen die hij met jullie, zijn zorgzame ouders deed. Van het wekelijks koken met Marcel, de 3 gerechten die jullie samen rouleerde. Deze gerechten moesten vooral niet te ingewikkeld zijn en hij verklaarde me voor gek toen ik suggereerde dat de Allerhande vol staat met alternatieve opties. Het weekend was fijn, want dan kookte Katja weer. Maar ook de traditie om samen met Marcel elk jaar naar Londen te reizen om samen een voetbal wedstrijd te kijken. Hij lichte op over het idee dat hij over een paar weken weer heen zou gaan. En tot slot, hoe dankbaar hij jullie was dat jullie langs gekomen waren in Georgia.
Jullie zoon had de gave om een hele kamer op te lichten met zijn aanstekelijke lach, positiviteit en Nederlandse nuchterheid. Hij was een belangrijk onderdeel van onze UGA familie en we gaan hem ontzettend missen. Ik wens jullie en je familie ontzettend veel sterkte in deze moeilijke tijd.
Liefs,
Mila
Beste Katja en Marcel, nauwelijks te geloven: onwerkelijk en oneerlijk. We zijn er stil van, weten geen woorden voor zoveel verdriet… Van hart tot hart sturen we jullie kracht.
Lieve Katja en Marcel,
Ik krijg net een berichtje dat Marvin is overleden. Wat een schok en wat een verdriet voor jullie. Oprecht hoop ik dat jullie de kracht zullen krijgen om dit immense verdriet te dragen. Heel veel sterkte.
Ik herinner me Marvin als een heel aardig en lief joch. In mijn gedachten zie ik hem nog zo in de klas zitten.
Het is bijna niet te bevatten dat hij er niet meer is.
Lieve groeten
Marja Vogelaar( juf van de Margrietschool)
Beste marcel en katja
Geen woorden had ik toen ik van een vriend hoorde dat Marvin er niet meer is….. een aantal seizoenen heb ik wekelijks achter Marvin aan mogen lopen…achter onze aanvoeder aan de strijd aangaan elke zaterdag ochtend. Marvin was onze leider, de enige die elke zaterdag de band mocht dragen. Ik ben trots dat ik achter hem aan het veld op heb mogen lopen, niet alleen een geweldige voetballer en aanvoerder, maar ook een fantastisch mens! Op marvin kon je bouwen!
En marv, al geef ik het niet graag toe, we wisten beiden dat je gelijk had…. chelsea speelt inderdaad beter voetbal dan Arsenal. Rust zacht captain!
Nathan
Lieve Katja en Marcel,
Wat een verschrikkelijk nieuws,, zo jong, zo ambitieus, nog zoveel om voor te leven.
Troostende woorden zijn er eigenlijk niet.
Wij hopen dat jullie leren leven met deze leegte,
Wij wensen jullie dan ook heel veel kracht, toe
Wat een vreselijk, onwerkelijk bericht. Ik heb Marvin zien groeien van een brugklasser tot een volwassen vent met grote plannen die de wereld aankon. Rustig, zelfverzekerd, maakte zich niet vaak druk en wist wat hij wilde. Weinig woorden en een gezonde dosis droge humor.
En nu… gemis en niet wetend wat te zeggen.
Heel veel sterkte.
Lieve Katja en Marcel,
Met geen mogelijkheid kunnen wij ons voorstellen hoe jullie je moeten voelen. Wat een vreselijk bericht.
We wensen jullie alle kracht toe.
In gedachten bij jullie.
Liefs
Eric en Linda
Beste Marcel en Katja,
Marvin niet persoonlijk gekend maar hij leek mij een leuke spontane knul. Heel veel sterkte en kracht toegewenst met het verlies van jullie zoon.
Dannie en Fatima Zahrea
Beste Marcel & Katja,
Verslagen door het vreselijke nieuws dat jullie lieve, mooie en talentvolle Marvin zo jong ontnomen is. Onbegrijpelijk waar geen woorden voor te vinden zijn.
Wij wensen jullie heel veel sterkte, liefde en kracht toe met dit grootse verlies
Vol ongeloof hoorde ik het nieuws, nog steeds voelt het onwerkelijk. Zo jong, zo vol plannen……. Zie je nog het studieplein oplopen, waar je me met een mooie glimlach of knikje gedag zei……
Woorden schieten tekort en voelen zo leeg……soms is het zo oneerlijk!
Heel veel sterkte voor alle mensen die jou lief hebben.
Diep onder de indruk en heel stil en verdrietig. Wat een geweldige vent. Wat een fijne herinneringen en wat een gemis. Heel veel sterkte, liefde, licht en kracht voor de ouders en andere familie en vrienden.
Lieve Marcel en Katja,
Wat een verschrikkelijk bericht, geen woorden voor.
Wat oneerlijk om jullie zoon te moeten verliezen. Gecondoleerd met dit grote verlies. Onwerkelijk wat er is gebeurd. Wij wensen jullie alle kracht toe om dit grote verlies te dragen.
Katja en Marcel,
Soms gebeuren er dingen die je niet kunt begrijpen, dingen die je machteloos maken. Ik wens jullie heel veel sterkte.
Marvin was a happy, passionate and genuinely kind person. He contributed so much to making the semester we spent in Georgia so great. He will be remembered as the incredible person he was, and he will be truly missed.
All my thoughts and my love go to his family and friends in this terribly difficult time.
You were an example of positivity and determination. Thank you for all the amazing memories, they will forever live in your friends from UGA.
Met geen woorden valt te beschrijven wat een ongelooflijk verdriet dit nieuws bij mij losmaakt. Zo’n lieve jongen, zo’n trouwe (mentor)leerling, zo eerlijk en zo betrokken en ook af en toe zo heerlijk ondeugend. De mooie, waardevolle jaren dat ik Marvin heb mogen kennen zijn alleen nog maar dierbaarder geworden. Voor altijd in mijn hart–dat plekje gaat nooit verloren. Ik wens jullie alle sterkte toe in deze onwerkelijke en oneerlijke tijd.
Beste Katja en Marcel,
Ik ken Marvin vanuit onze exchange periode in de VS (Georgia) en heb veel mooie momenten met hem gedeeld. Marvin was altijd een zonneschijn en smaakmaker in de groep. Hij bezorgde iedereen geluk met zijn aanstekelijke enthousiasme en positiviteit, wat zorgde voor een prachtige invulling van de ervaringen in deze tijd vol nieuwe indrukken. Deze herinneringen zullen nooit doven. Ik wil jullie en al jullie naasten extreem veel sterkte toewensen in deze moeilijke tijd. Mijn oprechte condoleances en steun gaan uit naar jullie.
Zo mooi verwoord en helaas zo waar. Dit hoort niet, dit klopt niet. Heel veel kracht en sterkte gewenst om met dit grote verlies om te gaan.
Veel te vroeg…Veel te jong..
De mooiste bloemen worden als eerste geplukt…..
Te vroeg uit het leven.
Woorden kunnen deze leegte niet vullen.
Beste Marcel en Katja
Gecondoleerd met het verlies van jullie zoon Marvin.
Als ik woorden zou kunnen vinden die jullie zouden troosten, zou ik ze je schrijven.
Maar ik weet ze niet, en wens jullie veel kracht in de komende tijd.
Onwerkelijk💔 He’ll be in my prayers
Vanaf de dag dat jullie papa en mama zijn geworden kregen jullie te maken met angst. Angst om te verliezen wat je het meest dierbaar is. Luisteren naast het wiegje of alles goed is, groeit alles goed genoeg? De eerste keer alleen naar de speeltuin of alleen op de fiets naar school. Spannend en eng. Maar naast angst ook zoveel geluk, plezier en bijzondere ervaringen. Zoals een kamer onder de sudocreme (of was het de vaseline?) en een gebroken aanrecht na een feestje. Maar ook de trots om te zien hoe goed hij op zijn plek was in Atlanta. Marvin had zich geen betere ouders kunnen wensen in de korte tijd dat hij hier is geweest. Jullie waren een hecht team vol ambitie en talent. Marvin zal altijd een plek in ons midden blijven houden.