Wim Meijer
† 10 november 2017
Ik heb het leven liefgehad,
u allen evenzeer.
Graag had ik hier nog wat vertoefd,
helaas, dat mocht niet meer.
Wanneer er iemand aan mij denkt,
dan zonder veel verdriet.
Bedenk: het leven is maar kort,
dus is mijn wens: geniet!
Wim Meijer
† 10 november 2017Infinity Uitvaartzorg
Larikszoom 9
2719 HG Zoetermeer, Z-H
2719 HG Zoetermeer, Z-H
Keurmerk
Feedback Community
Uitvaartondernemer Zoetermeer
Infinity Uitvaartzorg verzorgt sinds 2013 uitvaarten in regio Zoetermeer. Hoogste klantwaardering 9.8 in Zoetermeer.
Voor hoe een uitvaart een liefdevolle herinnering wordt, bel 24/7: 079 - 5000 250.
Beste Willem, familie vrienden en collega’s
Toen ik in 2004 bij de Rijksoverheid binnen stapte, om precies te zijn bij de Telematica afdeling van het Ministerie van VWS leerde ik Willem kennen, nu dus ruim 13 jaar geleden.
Willem werkte al lange tijd bij het ministerie en het beeld dat ik had toen ik binnen kwam van die toch wel wat suffe ambtenaren bleek niet helemaal te kloppen. Willem had samen met zijn maatje Rob in de vele jaren die hij binnen het ministerie actief was een geheel eigen manier van werken en zijn eigen netwerk gecreëerd.
Om de processen en procedures wat sneller en beter te laten verlopen waren creatieve oplossingen gevonden. Maar let wel alles wat Willem deed was gericht de op dienstverlening en het laten functioneren van het departement en zijn collega, de klant stond voorop en centraal.
Klant werd in zijn boek met hoofdletters geschreven, Willem je was recht door zee, no nonsens met het hart op de juiste plek.
Ik heb Willen in die jaren leren kennen als een fijne collega die enorm gepassioneerd over zijn werk en zijn klanten kon praten. Bij een aantal grote en arbeidsintensieve projecten binnen VWS wist hij precies te vertellen waar knelpunten binnen de organisaties konden ontstaan en wie we moesten aanspreken om eventuele problemen te voorkomen.
Hij was daarbij van grote waarde en indien nodig 7 x 24 uur beschikbaar, zijn inzet was formidabel en zelden of nooit was hem iets teveel.
Ik kan mij nog goed de afdelingsborrels, compleet met saté, op de entresol bij VWS herinneren en de appeltaart bij de koffie. Willem was van veel markten thuis en zorgde mede daardoor voor een positieve sfeer op de werkvloer. Collegialiteit en zorgen voor gezelligheid en samenhang stonden hoog in zijn vaandel.
Jammer dat er in de laatste jaren van zijn werkzame leven zoveel veranderde waren binnen zijn werkveld, de organisatie en de bedrijfsvoering. Willem had daar wat moeite mee die, maar probeerde daar toch weer zijn eigen draai aan te geven.
Niet iedereen begreep jammer genoeg zijn klant gerichte opstelling:
“de klant centraal”
Ook buiten het werk om was Willem zorgzaam, in de periode waarin ik met hem mocht werken was hij altijd in de weer met zijn vader, zijn schoonmoeder en een tante in Soest, als je hulp nodig had, Willem was er. Willem was zeer sociaal en iemand die graag contacten onderhield met collega’s en oud collega’s.
Ik ben wel blij dat Willem toch ook nog iets van mij heeft overgenomen, als je verre reizen wil maken moet je het doen als het kan en niet denken dat doen we later wel, je weet namelijk nooit of later ook komt. Het mag een troost zijn dat Willem met Marian en een aantal malen met de kinderen nog vele verre reizen heeft kunnen maken naar Australie en Bali, hij kon daar mooi over vertellen en heeft daar intensief van genoten.
Beste Willem, je heb je laatste marathon gelopen, ik heb met grote bewondering gekeken en meegemaakt hoe je die weg heb afgelegd, hoe je probeerde het zo positief mogelijk te benaderen en daarbij de realiteit niet uit het oog verloor, hoe moeilijk dat ongetwijfeld soms ook geweest moet zijn. Wij hebben daar groot respect voor en ik weet zeker met mij nog vele mensen.
Willem bedankt voor alle mooie jaren, we gaan je missen.
Lieve tante Marian Ron en Marc
Heel veel sterkte gewenst voor de komende tijd. Ik heb mooie herinneringen aan ome Wim die ik zal koesteren. Sterk en stoer! Hij is dan fysiek niet meer hier maar we voelen zijn aanwezigheid nog steeds en die zal zeker blijven. Uit het oog maar never nooit uit het hart.
Heel veel liefs van ons allemaal. Xxx
Lieve Marianne en familie,
Wim was altijd vrolijk en een lieve buurman.
Jullie zullen hem allemaal heel erg missen.
Wij denken aan jullie.
Veel sterkte.
Liefs Raymund en Inge
Lieve Marian, Ron en Marc.
Wij wensen jullie heel veel sterkte de komende tijd met het verlies van Wim.
Tot het einde toe wist Wim goed om te gaan met zijn ziekte en is hij sterk gebleven.
In gedachten zijn we bij jullie en we gaan hem heel erg missen.
Wim, geboren op 31 januari 1952, wij zijn van dezelfde maand alleen ik ben een jaartje jonger.
Ik ken Wim al vanaf begin jaren 80. Wij werkten bij hetzelfde ministerie. Eerste in Leidschendam later in Rijswijk en op het laatst in Den Haag. Ik vertel dat omdat bij elke verhuizing Wim en zijn collega Rob flink aan de bak moesten om alle telecommunicatie op orde te brengen .
Het was toen ook dat wij elkaar beter leerde kennen en gezamenlijk gingen hardlopen. Kleine rondjes in het Elzenburgse bos tot grote rondes naar het Woud en Schipluiden.
Het lopen ging steeds fanatieker en sneller, maar het ging ons niet snel genoeg wij kwamen maar niet onder de 40 minuten in een wedstrijd over 10 kilometer. Wij kwamen |Teun Hoff tegen een collega bij VWS die zei waarom komen jullie niet trainen bij Ilion in Zoetermeer, dan krijg je interval trainingen en gaat je snelheid vanzelf omhoog.
Zogezegd zo gedaan, wij ons aangemeld en warempel binnen twee maanden liepen wij 39 minuten over de 10 kilometer.
Het lopen werd steeds fanatieker en langer, 15km , halve marathon tot wij in april 1990 onze eerste gezamenlijke marathon hebben gelopen. Wij hadden pech die dag het was de eerste warme dag na de winterperiode 20 tot 23 graden op de dag zelf. Wij zeiden ook tegen elkaar koppie erbij en gezond uitlopen dat hebben wij ook gedaan in 3.59 minuten.
Deze tijd moest verbeterd worden het jaar erop. Meer trainingen langere duurlopen. Wij gingen zelf een keer per week naar VWS hardlopen Wim vanuit Rokkeveen, ik uit de Leijens en wij spraken af om 7.00 onder het tunneltje van de A12 naar Nootdorp. Mooie tijden waren dat. Wij gingen zelfs een week op trainingskamp met vijf mannen in een huisje in Coldenhove op de Veluwe. Twee keer per dag trainen. Alle sportkleding hing te drogen in het huisje dus naar 5 dagen kon je tegen de lucht aan leunen. Het maakte ons niet uit. s”avonds gingen wij uit eten bij de herberg op het park. De ober kwam het eten brengen met een klein schaaltje gebakken aardappelen. Een van de mannen vroeg kunnen wij nog aardappelen bij bestellen, ja hoor zei de ober dat is geen probleem, doet u er dan nog maar vier zei Bob en gooide het schaaltje leeg op zijn boord. Twee keer per dag trainen wij lusten wel wat, wij hebben daar veel lol gehad.
Ook deden wij mee met het ministerie met de Veluweloop. Dat is een estaffeloop over iets meer dan 100 km die in estaffetevorm werd gelopen. Wim en ik deden de langste etappes. Daar hebben wij ook zo vreselijk gelachen. Er waren busjes gehuurd om de hardlopers te vervoeren. Het eerste bus was weg en de tweede wilde niet starten, wat er ook werd gedaan het lukte niet. ANWB gebeld die was er met 10 minuten de situatie uitgelegd, de man van de ANWB vroeg om de auto sleutel en hij keek ons schaapachtig aan en vroeg. Weten jullie wat dit is en hij wees naar de plastiek kaartje wat naast de sleutel hing, wij wisten het niet. Dat is een startonderbreker die moet je gebruiken om de auto aan de praat te krijgen. De man deed het voor en jahoor de auto starte, Dat heeft de bestuurder wel geweten de hele dag werd hij in de maling genomen.
Jaren hebben wij zo veel plezier gehad. En dan wordt je ouder krijgt hier aan daar wat pijntje en slijtage. Het lopen werd minder. En wij beide kregen met die rot ziekte te maken. Ik eerste met prostaatkanker en jij met darmkanker. Beide zijn wij dit teboven gekomen. Maar jij kreeg het terug in de slokdarm. Hiervoor heb jij diverse behandelingen gehad. Gek werd jij ook van hoe in het ziekenhuis met jou werd omgegaan. Afspraken niet nagekomen, verkeerde afspraken, onderzoeken uitgesteld noem maar op alles ging fout tot jij bij het Academisch ziekenhuis kwam daar hadden ze aandacht voor jou.
Wim is een man van recht door zee en hij komt voor zijn neming op. Zo was jij ook een keer op het ministerie en toen kwam er een collega naar jou toe en vroeg jou hoe jij het voor elkaar had gekregen dat jij al zo lang thuis was? Jij keek hem aan ze zei heel simpel zorgen dat je kanker krijgt. Zo was jij op een domme vraag krijg je een dom antwoord.
Veel hebben wij de laatste weken met elkaar gedeeld tijdens jou behandeling in het ziekenhuis of onder het genot van een bakkie koffie. Met bewondering zag hoe jij met jou ziekte omging en trots ben ik dat ik jou heb leren kennen.
Wim bedankt voor de vele kilometers die wij samen hebben gelopen en het plezier dat wij daarbij samen hebben gehad.
John Mulders
Marianne en kinderen,
Onbegrijpelijk dat Wim zo jong is overleden. Hij was heel moedig in wat hij allemaal moest ondergaan en doorstaan. Ook altijd heel open over zijn ziekte. Wij hebben hem gekend als een zeer vriendelijk mens.
Het is heel erg Marianne dat je hem nu moet missen. Ook voor de kinderen en bovenal Sarah is het een groot verdriet.
Wij wensen jullie allemaal veel sterkte in de komende tijd.
Lieve Wim,
Bedankt voor je vriendschap, in goede en in slechte tijden. Ik wens Marian en de kinderen heel veel sterkte bij dit grote verlies.
We gaan je heel erg missen.
Lieve familie,
Sterker dan de dood zijn de mooie herinneringen die blijven, maar de leegte die Willem achterlaat kan niet worden opgevuld. Wij blijven aan hem denken met veel liefde en bewondering, een mooi mens die zorgzaam was voor zijn familie maar ook voor zijn vrienden en collega’s
Willem bedankt voor alle mooie jaren, we gaan je missen.
Familie wees getroost door de vele mooie herinneringen die jullie zullen bewaren en koesteren.
Anne & Bram Roskam
Lieve Marian, Ron, Wendy, Marc en Kimberly,
Veel te vroeg…Veel te jong..
Wat we ook schrijven ; woorden kunnen de leegte die Wim achterlaat niet vullen. Hopelijk kunnen de mooie herinneringen het verlies enigszins verzachten.
Wij kijken met een glimlach terug op de gezellige borrel – en bijpraat avonden.
Wim zat nooit om een praatje verlegen en kon vol enthousiasme of soms oprechte verontwaardiging zijn kijk op de wereld naar voren brengen. De laatste maanden waren wij vol bewondering over zijn wilskracht en optimisme; bij iedere tegenslag toch weer doorgaan en genieten van wat er wel fijn was zoals jullie reizen naar Balie en de weekenden die jullie met elkaar doorbrachten.
We leven intens met jullie mee en wensen jullie veel kracht toe in deze droevige tijd.
Lieve familie,
Tot het laatst toe heb ik Willem ervaren als helemaal zichzelf. Betrokken, met een groot hart voor anderen. Het leven omarmen zoals het is, met alle goede en minder goede momenten. Altijd een luisterend oor, tijd voor een grapje. En dan opeens, heel ernstig, met goede raad. Zeker in onze laatste gesprekken, waar hij met grote nadruk keer op keer zei dat we moesten genieten van ieder moment van ons leven. Ongeacht de problemen waar we tegen aan konden lopen. Dat we onze dromen moesten leven. Niet wachten, maar doen! Ik ben ook zo blij dat zijn eigen grote droom, nogmaals naar Indonesië, uit heeft kunnen komen! “Onze” Willem, samen met Rob al zo vele tientallen jaren een lieve en graag geziene collega! Lieve Willem, als wij je al zo gaan missen, hoe moet het dan voor je familie zijn?! Lieve familie en vrienden, weet dat wij Willem en waar hij voor stond voor altijd met ons meedragen. Dat wij deze herinneringen voor altijd zullen koesteren. Ik wens jullie heel veel sterkte!
Lieve Marian, Ron , Wendy en Marc,
Gecondoleerd met het verlies van Wim.
Wim was een rots in de branding voor jullie.
Ik zal Wim in mijn herinnering houden als een eerlijk en oprecht persoon die veel van het leven wilde maken, helaas mocht dat niet meer lukken voor jou als levensgenieter.
Marian en kinderen heel veel sterkte de komende tijd, dikke knuffel voor jullie.
Peter Heemskerk
Lieve marian en kinderen heel veel sterkte , de komende tijd wij hebben jullie de laatste tijd als hele sterke mensen mee gemaakt . Diepe buiging voor jullie vooral hoe Wim en marian er mee om gingen en kinderen !! Wim was een hele stoere man diep respect denk aan jullie dikke knuffel edmee Heemskerk v beers
Gecondoleerd met het verlies van Willem.
Het is ruim veertig jaar geleden op 1 maart 1977 dat ik Willem leerde kennen.
Hij was samen met Ben Nicolaï werkvoorbereider en collega van mijn
schoonvader Nol Guijken. Het was de tijd van ponskaarten trage tapes en lieve
ponstypistes. Willem rookte nog (Camel) en speelde in de pauze klaverjas met
Harris , Nol en Ger. Kort daarna is Willem gestopt en was hardlopen zijn grote hobby. Na het lopen tussen Rotterdam en Parijs (Roparun) hard trainen voor de marathon. Ik zie me nog in de jaren tachtig bij jullie voor de deur staan om met Willem naar Berlijn te gaan. Willem de marathon lopen en ik alles op video vastleggen. Het is zoveel wat ik met Willem heb meegemaakt, hij was altijd aardig, sociaal en nooit kwetsend. De sportdagen van VWS waar Marc ook een keer aan mee heeft gedaan, de “dagjes uit” waarvan één in de Sniep met zoon Ron als ober. De inhuizing in Den Haag waar hij samen met maatje Rob Gast de telefoonschakelingen verzorgden. Dagen van 8 uur waren een uitzondering en een compleet vrij weekend kwam weleens voor.
Willem was de laatste van mijn generatie uit de tijd van Volksgezondheid en
Milieuhygiëne en het ministerie van Welzijn, Volksgezondheid en Cultuur.
Trots mogen jullie zijn op een man, vader, opa en schoonvader die altijd voor
een ander klaar stond maar helaas ook zelden met zichzelf rekening hield. Er zijn veel verhalen over te vertellen wat wij als collega’s allemaal met Willem hebben
meegemaakt. Niet helemaal onverwacht maar toch erg geschrokken nemen wij nu al afscheid van Willem.
Ik wens jullie, ook namens Wilma, alle sterkte toe in deze moeilijke tijd en haal sterkte en geluk uit al die mooie herinneringen met Willem. Hij was een mooi mens en een voorbeeld voor veel collega’s.
Beste familie, als bedrijfsarts heb ik Dhr. Meijer (Wim) geregeld gesproken. Ik heb bewondering gehad voor de wijze waarop hij met zijn ziekte en zijn levensperspectief wist om te gaan. In onze contacten gaf hij blijk van realisme, optimisme, humor. Onze gesprekken werden niet loodzwaar, maar gingen wel ergens over. De foto hiernaast geeft hem voor mij treffend weer, uiteindelijk een glimlach. Ik wens u veel sterkte en kracht toe de komende periode. Vriendelijke groet,
Pieter Bouws, bedrijfsarts.
lieve tante Marian ron en marc , gecondoleerd met het verlies van jou man en jullie vader, mijn oom. wat een intens verdriet valt er nu over ons heen wat gaan wij hem missen . ik wens jullie veel sterkte en kracht toe voor de komen de tijd . voor mij is hij mijn vrolijke grappen makende lieve en stoere ome Wim. bijna jaarlijks kwam hij naar Etten-leur waar wij hem mochten aanmoedigen bij zijn marathons, die hij zo graag liep en wat vond ik dat stoer en knap , ook zal ik nooit vergeten de logeer partijtjes bij jullie thuis , dan ging ron naar ons thuis en ik lekker spelen met Marc mijn toen nog kleine grappige neefje , daar heb ik nog steeds warme herinneringen aan , en deze zal ik mijn leven lang koesteren. ook de verhalen die ik van papa en mama heb gehoord door de jaren heen , hoe het vroeger in de hazelaarstraat altijd een gezellige boel was . dikke kus en knuffel Marcia van der hoek – Vorrink