Marco van Tol
30 maart 1978 – 27 februari 2020
Dichtbij maar ver van hier…
25 Condoleance(s)
Marco van Tol
30 maart 1978 - 27 februari 2020Infinity Uitvaartzorg
Larikszoom 9
2719 HG Zoetermeer, Z-H
2719 HG Zoetermeer, Z-H
Keurmerk
Feedback Community
Uitvaartondernemer Zoetermeer
Infinity Uitvaartzorg verzorgt sinds 2013 uitvaarten in regio Zoetermeer. Hoogste klantwaardering 9.8 in Zoetermeer.
Voor hoe een uitvaart een liefdevolle herinnering wordt, bel 24/7: 079 - 5000 250.
Marco, onze paden kruisten elkaar door keuzes die niet de onze waren. En hoewel wij elkaar niet vaak zagen, mocht ik je erg graag. Ik vond je zo tof dat jij altijd je eigen weg volgde, je deed alles echt op jouw manier en dat was mooi om te zien. U2, Guns N’ Roses, ik moet dan altijd aan jou denken.
Sylvana en Joya, wij wensen jullie alle liefde, kracht en sterkte toe.
Marco, fijne vriend, we hebben jarenlang vele festivals, concerthallen en kroegen in jouw gezelschap onveilig gemaakt. En ook al was het contact in de loop der jaren wat minder intensief geworden, de vriendschap was er niet minder om. Op de momenten dat we elkaar weer tegenkwamen was het contact, de gezelligheid en het plezier direct weer als vanouds.
Enorm veel respect voor de manier waarop je de laatste jaren gestreden hebt, om toch nog alles er uit te halen wat er in zit en zo lang mogelijk van je gezin te genieten.
We gaan je missen, heel erg.
Sylvana en Joya, we wensen jullie alle kracht en sterkte toe met het verwerken van dit verlies.
Ries & Qui
Lieve Sylvana en Marco,
De nacht van de kaap zal niet meer hetzelfde zijn..
Toen ik vorig jaar alleen naar een verjaardag van Paco en Monique kwam omdat Nathalie in het ziekenhuis lag sprak Marco me aan. “Maak je je zorgen”, vroeg hij me. Natuurlijk deed ik dat, maar hij vroeg het op zo’n ontwapende manier waardoor ik even soort van ontspande.
Verschrikkelijk dat Marco de strijd heeft moeten opgeven. We vonden het afscheid triest maar zeker ook indrukwekkend. Maar bij het horen van de verhalen en het zien van de foto’s kwam toch dat ontwapende weer bij me boven.
Lieve Sylvana en Joya, we wensen jullie heel veel sterkte toe en deze zwarte tijd. Pak toch dat superkleine lichtpuntje op en ga er vol voor, er zal iemand trots toekijken en er altijd voor jullie zijn.
Na dat biertje met Kurt op naar de silent disco..
Heel veel liefs
Nathalie & Sander
Marco,
Bedankt voor je enthousiasme in alles.
Je zal gemist worden.
Sylvana en verdere familie veel sterkte gewenst
Peter
Lieve Marco,
Zolang kenden wij elkaar nog niet, maar jullie hadden interesse in ons huis. Eenmaal, toen wij het verhaal over jullie hoorden en dat je voor je gezin een goede basis wilde achterhalen, waren wij gelijk om. Ook zitten onze kids op de zelfde school, waardoor we wel eens een praatje maakte op het schoolplein, maar ook in het ziekenhuis (jij moest aan het infuus en wij waren voor ons dochter die opgenomen lag) door de wandelgangen (want je moest even een luchtje scheppen) . Lieve Marco, je straalde ondanks je ziekte bij vele mensen veel positieve tijd uit, optimistisch en vaak met een brede lach.
En nu, is jou tijd gekomen, de hemel heeft een mooie ster erbij … Rust zacht lieve Marco.
Lieve Sylvana & Joya,
Wat zijn jullie ontzettend sterk… Geen woorden ervoor,denk aan jullie.
Liefs,
Pim, Nancy de Zoete
Lieve Sylvana en Joya,
Wij lazen vandaag het verdrietige bericht over Marco. Wij wensen jullie heel veel sterkte in deze verdrietige tijd.
Veel liefs
Guus en Hanneke
Marco,
Je was een fijne vent. Je had moeten blijven… Mensen maken het verschil. Jij was er zo een.
Ik zal nog vele malen aan je denken. Je zal me eraan helpen herinneren om met passie te doen wat ik doe, om te genieten van het leven, en om lief te zijn voor de mensen om mij heen.
Vaarwel maat…
Sylvana en Joya, ik wens jullie heel veel sterkte toe.
Marco, zo oneerlijk, veel te jong!
7 jaar geleden ben jij geconfronteerd met deze ziekte, al die jaren ben jij de strijd aangegaan. Met groot respect, nooit klagen, maar toch heb jij deze strijd verloren.
Sylvana en Joya, dit is niet te bevatten en jullie wens ik heel veel sterkte met het verlies van deze kanjer.
Marco,
wat was jij een fijne man, collega, je stond altijd klaar voor een ieder.
Ik weet nog goed dat je de eerste dag bij Huisman begon in 2008.
Sylvana en Joya heel veel sterkte met dit zware verlies,
liefs
Paul, Yonghong, Hans Stijn en Emma
Marco,
Op koninginnedag, zo’n tien a elf jaar geleden, hebben we elkaar voor het eerst ontmoet bij cafe de Vagebond in Rotterdam. Je was daar samen met Sylvana en wat andere collega’s van Huisman. In de jaren daarna heb ik je leren kennen als een altijd opgewekt, sociaal persoon met volop humor en een gezonde dosis zelfspot. Samen hebben we aan meerdere projecten gewerkt. Mooiste moment was dat we onverwachts tegelijkertijd in Singapore op Sembawang waren en ’s avonds na werk bier hebben gedronken op Clark Quay.
Zelfs toen je aan het vechten was tegen je ziekte bleef jij op bewonderenswaardige wijze altijd positief. Op de vraag hoe het ging antwoordde je steevast iets als: “onkruid vergaat niet”, of “still going strong”. Ondanks dat je nu niet meer onder ons bent, zal ik je positieve instelling, je wilskracht en vooral jou als persoon niet vergeten.
Ook voor Sylvana en Joya zal jij altijd de man en vader zijn waar ze meer dan trots op kunnen zijn.
Ik ben blij je gekend te hebben.
Arnoud
Lieve Sylvana .veel sterkte toegewenst voor jou en je dochter in deze moeilijke periode. Veel liefs Sylvia en Peter Borlijn.
Marco,
Wat heb ik genoten van de tijd dat wij samen hebben mogen werken. De interessante discussies, je tomeloze positiviteit en energie waren bijzonder om waar te nemen en ik vond het leuk om daar iets te hebben mee gekregen. Nu is er een eind gekomen aan je strijd en mag je rusten.
Syl en Joya, heel veel sterkte met dit verlies.
Liefs,
Mathijs
Lieve Marco,
Ik kan zo maar niet een mens bedenken die zoveel indrukken in mijn leven heeft achtergelaten, als mens, als jij.
De discussies die wij hebben gehad over het klimaat, de wereldpolitiek en wat al niet meer…….Het soms niet eens zijn met elkaar, maar wel altijd wederzijds respect! Jij met je rode haar en toch zó groen, en ik aan de wat meer rechterkant van het spectrum. Maar nooit verhitte discussies over wie had gelijk…..mooi mens!
En dan het heerlijke eten, dat jij als topkok wist voor te schotelen en je opmerkingen van: “Suus, effe een lekkere whisky?”
Of je introductie in mijn gezin: tijdens de kerst en in jouw kerstgedicht stond dat je een (Fren, stond jij op en zong. Jij was direct in de familie geaccepteerd!
De “hulpeloosheid” in je ogen na de geboorte van Joya: hoe houdt je zo’n babytje vast….
Jouw de-escalerende en relativerende vermogen bij allerlei situaties….
Jouw heerlijke Rotterdamse mentaliteit…
Ik kan nog zoveel meer schrijven over dit heel bijzondere mooie mens. Maar woorden schieten mij te kort. Want te jong, te onrechtvaardig, te oneerlijk….etc.
Feijenoord??)lied moest zingen…..daar waar ieder de rook uit de oren zou voelen komen, ging jij staan en zong uit volle borst conform de opdracht. Jij verdiende om, op jouw leeftijd, gewoon bezig te zijn met de dingen die bij jouw leeftijd hoorden, samen met Syl en Joya!
De mooie en warme gesprekken die wij de afgelopen periode samen hebben gevoerd…
En zeker ook jouw woorden bij het definitieve afscheid, nadat we hadden gesproken over: “waar ga je nu naartoe Mar?” en jouw reacties was: het lampje gaat gewoon uit….. En dan als ik je dan, na een aantal knuffels verlaat, de laatste “mooie” opmerking maakt: “Suus, als jou iets overkomt: ik zit daarboven aan de bar he!”
Mooi, bijzonder en lief mens, je bent een lieve schoonzoon en ik heb van je gehouden als een eigen kind. Ik had je liever een lang en mooi leven gegund, met Sylvana en Joya. Ik had liever gezien dat jij “je meissie” volwassen had zien worden, en bij haar afstuderen afwezig was, of haar eerste vriendje had ontmoet….helaas heeft het niet zo mogen zijn!! Maar jouw “plekkie” is voor altijd in mijn hart gereserveerd!
@Lieve Syl en Joya, jullie zijn zo sterk en jullie hebben het zwaar gehad met de laatste periode van Marco’s ziek zijn. Ik heb een grenzeloos respect voor jullie alle 3! Zoveel bewondering, zoveel pijn, zoveel verdriet in het proces van het ziek zijn.
Morgen nemen wij afscheid van een geweldig mooi mens. Het zal niet makkelijk zijn, maar Marco zal door allen met warme emoties herinnerd worden…. en Joya zal altijd een liefdevolle herinnering aan haar papa houden….
Veel sterkte morgen en vooral veel liefde voor jou en Joya….
@Marco: goed reis en behouden vaart en de date van de bar die staat. See you.
Ik hou van je.
Marco,
‘Het leven vieren’ dat was toch wel wat jij en ik het meeste gemeen hadden.
Zo verschillend als we dachten over werk of politiek, zo eensgezind wanneer het ging over de vreugde die we vinden in het leven zelf.
Het aansteken van de BBQ, een mooi glas wijn, de lunches die we deden in ‘de beste broodjeszaak van Rotterdam’ of onze braspartijtjes bij ons geliefde restaurant Bavette in Maasland samen met Bart klos.
Ik heb er enorme veel bewondering voor hoe je ondanks je ongemak (zoals je zelf je ziekte noemde) in het leven stond en..
hoe jij vocht om er te zijn voor Syl&Jo ….diep respect daarvoor.
In jou Marco moeten wij een vriend missen en een voorbeeld hoe te leven.
Bedankt Marco, voor alles wat ik van je leerde,
Vaarwel lieve vriend.
Nooit zullen we jou vergeten!
we wensen jullie veel sterkte om je verdriet te dragen! dat jullie steun mogen vinden bij elkaar, en troost in de mooie herinneringen aan de moed en levensvreugde van Marco!
Marleen.
De wereld staat deze dagen af en toe stil en laat naast verdriet alleen nog ruimte voor een diep, diep respect.
Dag Marco.
Marco,
Veel te vroeg….
Rot ziekte……
Woorden schieten tekort.
Sylvana, Joya, familie sterkte met het verlies
Wij hebben diep respect voor de wijze waarop Marco de afgelopen jaren met deze slopende ziekte is omgegaan. Wij zullen de levenslust en humor van onze neef blijven koesteren.
Wij wensen Sylvana, Joya en verdere familie heel veel sterkte toe bij het verwerken van dit grote verlies.
Van 1996 – 2002 gaf Helen, een zus van Jeannet (moeder van Marco) een familiekrantje uit. In deze “lollige leuter” werden soms stukjes en anekdotes geschreven.
Marco was een échte Feijenoord supporter.
Ter herinnering aan Marco wil ik onderstaande twee anekdotes graag inbrengen.
Zondag, 7 april 2002,
Daags na een hapje eten bij restaurant de Heer Twaalven rust ik in mijn ligstoel op de veranda in de zon. Mijn ogen zijn reeds toe. Het is 12 uur.
Joke beantwoordt zoals meestal de telefoon. Het blijkt Marco.
Ik word door Joke naar binnen geroepen en hoor dat een vriend van Marco vanmiddag geen gebruik zal maken van zijn clubkaart van Feyenoord.
En vanmiddag is de belangrijke wedstrijd tegen NAC.
De competitie is bijna ten einde en de spanning aan de top is groot.
De drie groten kunnen allen nog kampioen worden. Bovendien heeft Feyenoord deze week voor de UEFA cup met 0-1 bij Inter Milaan gewonnen…
Of ik wil? Wat dacht je? Het zonnetje schijnt, we hebben geen afspraken…
Ik hoef niet lang na te denken.
Wie wordt er nog door zo’n neef uitgenodigd dezer dagen?
Hoe lang is het geleden dat ik in de Kuip was?
Wanneer zag ik Feyenoord voor het laatst? Live?
We spreken om één uur af aan de voorzijde van het CS, vóór het NN gebouw. Dáár vertrekt de tram.
Zonder veel zin tast ik af of de fiets nog een optie is, maar al snel wint mijn luiheid en weet ik dat de tram minder vermoeiend is. Geen probleem, ook dàt is voor mij lang geleden. Benieuwd of mijn antieke tramkaart nog geldig is.
Na allerlei raadgevingen van Joke en voorzien van grote zakken met snoep begeef ik me te voet richting CS. Joke verwacht twee zones, want Zuid + ééntje voor de persoon. Ik geloof haar.
Ik ben op tijd en vlei me op een bankje in de zon bij de tramhalte.
Er staan een stuk of zeven trams. Ze gaan allemaal naar het Stadion.
De trams worden stuk voor stuk vóór gereden. Bij de voordeurtjes staat een legertje van RET’ers, die in onvervalst Rotterdams accent de tramkaarten vragen en op het juiste stempel controleren.
Staat goed, die groene uniformen bij die bruine gezichten!
Daar is Marco! Stipt op tijd!
Men heeft een kiosk geplaatst bij de halte waar twee employees van de RET de kaart stempelen.
Joke had gelijk. Het derde vakje op de kaart.
We stappen in, vinden een zitplaats en zien veel supporters instappen. Ik realiseer me dat ik een tijd geen èchte Feyenoord supporters heb gezien, en dan bedoel ik dus èchte! Ik zie ze binnenkomen. Met tattoos en grote muilen.
Families, buren, vrienden, kinderen, ouderen, blank en gekleurd, alleen of in groepjes. Hun enige hoop is gevestigd op Feyenoord! Je ziet het aan hun ogen!
Getooid met vlaggen, dassen, Feyenoord shirtjes, petjes, trainingspakken, speldjes en stickers.
Ik voel me een stumper. Marco heeft tenminste nog twee seizoenkaarten.
Ik heb niets, geen attribuut, geen herkenning, alleen m’n zak snoep. Hoor ik er nog wel bij?
De tram stopt aan de achterzijde van het Stadion. Ik wist niet dat er tramrails lagen, noch dat daar een ingang was. We zitten in vak QQ, dat is tweede ring, korte zijde, wist ik nog.
Ik realiseer me dat mijn laatste bezoek aan de Kuip moest dateren van ongeveer twintig jaar geleden.
De afscheidswedstrijd van de Kromme of misschien een popconcert; in ieder geval had ik de nieuwe overkapping van de tweede ring nog niet gezien.
Marco overhandigt mij de seizoenskaart die ik aan het loket bij de Kuip laat scannen. Ze weten nu dat ik binnen ben. Hoewel ik niet ik ben. Maar dat kan me niet schelen. Een volleerde tijdelijke Stadionkracht begint me te fouilleren: ik moet al mijn messen, ijzeren staven en stenen afgeven….alleen m’n muntjes mag ik houden. Ze gaan er, denk ik, vanuit dat een Hollander niet met muntjes gaat gooien….
Marco is er nu ook door en na de vakcontrole klimmen we naar QQ. Mooi uitzicht op de Maas. Er is veel veranderd hier. De fabrieken zijn weg en er is plaatsgemaakt voor huizen. Maar…het blijft Zuid!
Biertje? Het blijkt Lingen’s Blond. Zit niet zo veel alcohol in. Supporters kunnen hier beter tegen.
Ik had gehoopt in de zon te zitten, maar vanwege de nieuwe overkapping zitten nu alleen de bobo’s in hun sky boxen met balkon op de lange zijde nog in het zonnetje.
We vinden een geschikt plekje, maar moeten noodgedwongen naar links opschuiven, omdat er aso’s op de trappen blijven staan. Achter het doel worden grote Feyenoord vlaggen geplaatst, Bengaalse rookpotten staan stand by. De Kuip loopt vol. Het Legioen zit twee vakken naast ons. Er is een gemoedelijke sfeer en de bekende liederen worden gezongen.
Met veel gevoel voor show verwelkomt keeper Zoetebier zijn supporters. Vervolgens komen de anderen. Zij rennen over de breedte van het veld, hun namen worden stuk voor stuk door het publiek gescandeerd, waarna als teken van herkenning de voetballer naar het publiek zwaait en applaudisseert.
Biertje? Wel ja, de pisbak stinkt al en de bediening gaat hier niet vlot. Marco vertelt dat het leerlingen zijn bij vak QQ. Zijn we mooi klaar mee!
Peter Houtman, de stadionspeaker, introduceert de negenjarige mascotte van de week, die dol is op Pierre van Hooydonk. De spelers komen nu op met aan hun hand een pupil. Het is één grote show.
De vlaggen wapperen en het Bengaals vuurwerk veroorzaakt een mistgordijn, waardoor het begin ons ontgaat. De eerste helft is niks en de tweede helft iets beter: 0-0. Goeie uitslag. Verdiend door NAC, maar dat denk ik alleen, want spreken is hier zilver en zwijgen goud!
Een meisje van een jaar of zeven die vóór ons zit, weet het gaande de wedstrijd goed te verwoorden wanneer de scheidsrechter een foutje maakt. “Lul”! schreeuwt ze en ik ben het met haar eens.
Beide supportersscharen zingen elkaar liedjes toe die niet uit de bundel van Johan de Heer komen. Ze zingen overwegend vals, ongelijk en onverstaanbaar, die supporters. Soms gaat het over ziektes.
De snoepjes gaan schoon op.
Teleurgesteld over de uitslag schrijden wij naar de trams. Met veel ellebooggeweld bemachtigen we een zitplaats. “Terug hoeft niet betaald te worden”, hoor ik Marco zeggen. Ik zie ook niemand stempelen. De tram zit bomvol. Hier beter geen conducteur op de tram; hij zou hok zou het niet overleven.
Nee Marco, we gaan geen biertje meer drinken. We gaan braaf naar huis, thuis ons verdriet verdrinken….
Thuisgekomen ziet Joke mijn teleurstelling. “En…….?” Ik antwoord haar: “het publiek had een hoog laag voorhoofdsgehalte” en overhandig haar mijn tramkaart.
Willem
P.S.
In de wandelgangen vertelde Marco dat hij misschien wat aan sport zou gaan doen.
Is het al zover Marco? Of kweek je alleen bierballen?
Met dank aan Marco voor de onvergetelijke middag en de ongelooflijk
opgedane inspiratie!
Telefoongesprek op 12 april 2002, 2½ uur vlak vóór de wedstrijd Feyenoord – Inter Milan.
Met Marco.
Ja, goedenavond U spreekt met Droogstoppel, beheerder van het complex Suze Groeneweglaan.
Goedenavond.
Meneer, ik heb gezien dat U een grote Feyenoord vlag aan de voorzijde van de flat op het balkon heeft gehangen. Klopt dat?
Dat klopt.
Ik moet U erop wijzen dat dit niet toegestaan is. Het schaadt het aangezicht van de flat.
Oh, kan ik U zo terugbellen?
Jawel, 4678118.
5 minuten later.
Met mevrouw Droogstoppel.
Is dit ook het nummer van de beheerder?
U wilt mijn man spreken, meneer Droogstoppel?
Graag, kan ik hem spreken?
Jazeker, een ogenblik
Met Droogstoppel
Ja, goedenavond U spreekt met Marco, u bent de beheerder van Kamerbeek?
Uw naam kwam mij niet bekend voor! (had ondertussen in moeders administratie geneusd)
Jazeker, wij hebben elkaar zojuist gesproken over het verwijderen van de Feyenoord vlag.
Klopt.. Ik wil U vragen…. als ik U nu plechtig beloof hem weg te halen direct na de wedstrijd?
Tjaa, het kan eigenlijk niet, maar als ’t ie dan een kwartier na de wedstrijd maar weg is.
Dank U meneer
Weet U wat, als Feyenoord vanavond wint, mag U hem de hele nacht laten hangen.
Dank U meneer
Goedenavond
Goedenavond
Willem
Verleden jaar, tijdens een feestje, nog een mooi gesprek met je gehad over het leven. Beiden ziek, beiden een ander toekomstperspectief en het er samen over eens dat het leven echt geleefd mag worden en je regie moet pakken daar waar het kan.
De kracht die jij uitstraalde, het gewoon doorgaan met het leven en genieten van de gezelligheid, en dat alles met een goede dosis humor, het was en is inspirerend. Dank daarvoor.
Sylvana en Joya, ik ken jullie alleen via de updates via de vriendengroep. Maar wat een kracht en positiviteit straalde dat uit, ik wil jullie bij deze heel veel sterkte wensen.
Lieve Marco,
bijna nog niet te geloven. Toch is het zo. Jij bent hier niet meer.
We gaan je heel erg missen. Hoe jij zo positief in t leven stond. Om een voorbeeld aan te nemen.
Liefde is er voor altijd… en zal nooit verloren gaan. Jouw licht blijft helder.
Mooie reis Marco xxxxx Liefs, Johan & Linda
Marco, homie! Wat ga ik jou missen vriend. Zoveel goeie herinneren samen met jou op Terschelling tijdens onze zeevaartschoolopleiding. Tres deliquentes, met Pieter erbij, oka18, PlayStation, muziek met borrels. Vol energie, positief, vol goede moed en vertrouwen. Gozert wat ga ik je missen!
Lieve Syl, Joya, familie en vrienden, sterkte met dit groot verlies van een prachtmens Onwerkelijk en te jong.
Marco, wat was je een fijne vent!
lieve Syl en Joya geen worden kunnen dit grootse verlies beschrijven, heel veel sterkte en kracht toe gewenst !
Maurice
Marco, ontzettend veel respect voor jou en de manier waarop je de afgelopen jaren bezig bent geweest, tot het einde toe.
Sylvana en Joya, alle woorden schieten eigenlijk tekort.
Ik denk aan jullie.
Ouwe kapitein, een behouden laatste vaart gewenst.
Sterkte voor de nabestaanden.
Marco! Vent! Ik ga je ontzettend missen.
Wat was je toch een pracht gozer; altijd relaxt en vol goede moed en vertrouwen. En om je smaak in muziek nog niet eens te noemen.
Jij bleef gaan, je bleef staan en hield mensen overeind. Aan jouw goeie zin in het leven konden mensen zich op trekken.
Lieve Syl en Joya, ik kan me niet voorstellen hoe groot het verlies voor jullie moet zijn. Jullie hebben al tomeloos veel moed en kracht laten zien de afgelopen jaren, ik wens jullie ontzettend veel sterkte met dit zware verlies.
Liefs, Lo