12 Condoleance(s)

1. Theo de Boer op 25/03/2020 om 01:47

   Lieve familie van Soest,

   Door een bijzondere samenloop van omstandigheden vernam ik het overlijden van Ton

   In verband met het overlijden van mijn vrouw, Lenie de Boer-Eiselin werd er op de site van Infinity een gedenkpagina voor haar geopend en toen ik naar beneden scrolde zag ik daar de foto van Ton van Soest.

   Al is het zo’n 2 maanden geleden, dat Ton overleed, wil ik allereerst hierbij alsnog de familie mijn deelneming betuigen.

   Ik heb Ton leren kennen bij tafeltennisvereniging Wibats in de Tholensestraat in Scheveningen, waar ik in 1974 lid van werd. Zijn dochter Christine, speelde daar ook en ik ontmoette daar Ton’s vrouw Ina. Ik weet niet meer zeker, of zij nou ook tafeltenniste.

   Het was in de tijd, dat er nog een echt verenigingsleven was en Wibats was een gezellige club met, als een van de eerste tafeltennisverenigingen in Nederland, een eigen zaal.

   Ton was een gedreven, fanathieke, tafeltennisser, die in de landelijke klasse speelde; een zogenaamde ‘plankspeler’, verdedigend, wat verder van de tafel.

   Ton werkte bij het ANP en regelde, dat het maandblad van de club, Sandwich, daar kon worden gedrukt. Hij was voorzitter van de redactiecommissie en verzamelde met zijn enthousiasme de leden, om van de losse en op tafels uigespreide pagina’s het clubblad samen te stellen en in elkaar te nieten. Dat was zo met elkaar ook een gezellige bezigheid.

   Later nam ik het voorzitterschap over, maar Ton bleef het drukken van het blad bij het ANP regelen.

   Ik verhuisde begin jaren 80 naar Zoetermeer en misscnien wel 20-25 jaar later trof ik Ton en Ina in de buurt van het Woonhart aldaar. Al snel was er herkenning en hebben we kort wat herinnereringen opgehaald.

   Weer later zag ik Ton met Ina, maar nu in minder goede conditie en een paar jaar geleden trof ik hem nog bij een Europacupwedstrijd van Taverzo, de tafeltennisvereniging, waar ik nu speel. Hij was daar gehaald en gebracht door zijn dochter Christine, die ik ook nog even kort heb gesproken.

   Ik ken Ton eigenlijk alleen van de jaren 70, maar herinner mij hem als en altijd opgewekt, enthousiast en goedlachs persoon met toendertijd een grote clubliefde.

   Ik wens de familie sterkte om met het verlies en verdriet om te gaan.

   Vaarwel Ton.

2. Isabelle op 01/02/2020 om 19:32

   Lieve Ina en familie,

   Van de week heb ik het overlijden van Ton via Jose vernomen. Ik wil jullie allemaal heel veel sterkte en kracht wensen. Vergeet vooral niet alle leuke momenten die jullie samen hebben gehad.

   Ik heb Ton niet heel lang gekend maar heb onvergetelijke herinneringen aan hem. De familie reünies, de verjaardagen, de bridge middagen met zijn broers en zussen. Ton was altijd in om grapjes te maken met iedereen en te lachen. Ik zal die momenten nooit vergeten.

   Heel veel liefs,
   Isabelle

3. Ben van Brecht op 31/01/2020 om 13:58

   Beste Ina, kinderen en kleinkinderen,

   De moeilijkste vorm van liefhebben is afscheid nemen van iemand waarvan je houdt.

   Wij willen jullie alle kracht toewensen om het verlies van Ton een plek te geven. Heel veel sterkte in deze zware tijd.

   Liefs,
   Ben, Karin, Anna, Dyogo en Laurens van Brecht

4. Anita van der Zwan op 30/01/2020 om 22:31

   Wanneer Ton lachte ging de hemel een stukje open, altijd een lieve glimlach, we hebben gelachen om je contact met de flamingo op de afdeling.
   Ik miste je lieve lach vandaag al…
   Sterkte…
   Anita van der Zwan, vrijwilligster op de donderdag

5. Ton van Zeeland op 30/01/2020 om 15:53

   Beste Ina,kinderen en familie,
   sinds 1960 behoor ik bij de familie Stapel en kreeg er toen drie zwagers bij, Wim, Henk en Ton.Wim en Henk ontmoette ik tijdens mijn eerste kerstdiner op de Schimmelweg, echter Ton was er niet maar Ina en Richard met de juist geboren Christine wel,tijdelijk in Holland.
   Ton was aan het werken in Australië om de kost te verdienen voor het gezin.Na 13 jaar Australië kwam de familie terug naar Nederland met de boot en later kwam Ton er achteraan.
   Pas vanaf dat moment heb Ton eigenlijk leren kennen als een gezellige man die ook slim was, omdat er een hoop gedaan moest worden tijdens de vele vehuizingen van het gezin, vroeg hij aan Henk en mij Hoe moet je dit en dat doen? Uiteindelijk voerden wij de klus uit. Hij was vingervlug op de telex en computer maar van do it your elf had hij geen kaas gegeten en maakte dus gebruik van onze kennis en vaardig heden.
   Gezellig was hij op feesten en partijen, het onstaan van het Wilhelmus zal ik nooit vergeten en heb deze voordracht gelukkig nog op de dvd staan. Hij heeft samen met Ina en vele anderen een mooie periode in zijn Albir doorgemaakt en van het lieve leven genoten.
   Met de gezondheid ging het helaas minder voorspoedig.Eerst een vingertop eraf gezaagd in de Buitentuinen bij schoonpapa,later hartproblemen en de laatste jaren de grootste vijand van ouderdom dementie.
   IK zal Ton altijd blijven herinneren zoals was,geen poeha,geen haat en nijd ,altijd in voor een leuk gesprek en bovenal altijd een goed humeur.
   Ik wens jullie veel sterkte met elkaar en kom eind februari even bijpraten.

6. N. Fokker op 30/01/2020 om 14:06

   Afscheid nemen van een geliefd persoon is moeilijk en droevig, laat de mooie herinneringen jullie troosten ♡

   Er ging nooit een dag voorbij, waarin jij niet lachte. Je bent een mooi mens, Ton!

   Liefs,

   Naomi
   Oud-collega team Pioenroos

   Lieve familie, heel veel sterkte en kracht toegewenst met dit grote verlies.

7. AGNES KOEBER op 30/01/2020 om 09:01

   IK wens jullie allen heel veel sterkte de komende tijd.

8. AGNES KOEBER op 30/01/2020 om 08:59

   Lieve Anton,

   Ik heb je als een heel prettige collega gekend. Eigenlijk een byzondere band met elkaar. Ik kon al mijn frustraties en zorgen bij je kwijt. je had een geweldig luisterend oor. Daarnaast hadden wij heel veel lol. Ik zal het volgende nooit vergeten: toen wij zaten te dollen en jij ineens een opmerking maakte “daar zakt mijn broek vanaf” en ik toen zei dat wil ik wel eens zien en ja hoor je stond ineens op je bureau en liet je broek zakken. Dat was zo hilarisch. Kortom we hebben veel lol gehad en heel prettig samengewerkt. Goede ouwe tijd. Anton rust zacht en het ga je goed.

9. Angelica Troiano op 29/01/2020 om 21:56

   Lieve Ton,

   Wat zullen wij je gaan missen. Je was zo lieve man. Je lach, je lieve karakter maakte onze dienst altijd goed.

   Tijdens de verzorging was het altijd erg gezellig, de grapjes die je maakte of hoe je dingen duidelijk maakte. Bij jou was ik altijd langer bezig, omdat het altijd zo gezellig was.

   De momenten dat je zo dankbaar was, dat je me een kus gaf op me wang. Dat soort momenten zal ik koesteren!

   De leukste herinnering die ik nooit vergeet was tijdens een verzorging;

   Je zei tegen mij; je bent gewoon veel te klein, volgens mij moet je een paar schoppen onder je kont krijgen. Je zei tegen mij collega die erbij stond; als jij haar op me knieën legt, geef ik haar een schop onder haar kont.

   Ton je was bij iedereen zo geliefd, ik zal je nooit vergeten!

   Lieve Familie,
   Heel erg veel sterkte toegewenst met dit grote verlies.

   Veel liefs,

   Angelica, Verzorgende

10. Monique van Veen op 29/01/2020 om 09:07

    Lieve Ton,

    Wat was je toch een geliefde man, bij je familie maar ook bij mij en mijn collega’s.
    Die pret ogen, mooie glimlach en je mooie uitspraken is bij niemand ontgaan.
    Je Australische uitspraken, zoals ” I love you” kwamen geregeld voorbij.
    Zelfs in de laatste dagen bleef je lachen en glinsterde je ogen.

    Mijn mooiste herinnering aan jou en deze zal ik nooit vergeten was tijdens een zorgmoment;

    Je lag al op bed, want je had de kracht niet meer om bij ons in de buurtkamer te zitten.
    Tijdens het zorgmoment praatte ik tegen je, maakte een grapje en je keek me aan en glimlacht.
    Je tilde je arm omhoog en met je wijsvinger ging je naar mijn voorhoofd, je raakte met je vinger mijn voorhoofd aan en maakte een kruisje.
    Hierna sloot je je ogen en viel weer in slaap.

    Tijdens mijn nachtdienst ben je in alle rust van ons heen gegaan.

    Lieve familie ik wens jullie heel veel sterkte en kracht toe, om het verlies van deze fantastische lieve man te verwerken.

    Heel veel Liefs,

    Monique, verzorgende, Pioenroos, de Rozentuin

11. Isabelle op 29/01/2020 om 08:36

    Lieve Ton,

    Ik en met mij al mijn collega’s gaan je missen!
    Je lieve lach, stralende ogen, je vrolijke karakter. Wat was je dankbaar voor alles om je heen. Altijd blij als je familie kwam, altijd dankbaar voor alle dingen die wij voor je deden.
    Tijdens de zorg momenten was het altijd gezellig, ik kon om je lachen om je opmerkingen maar ook om de vragende blik in je ogen als je iets vroeg.
    We gaan je missen Ton! Je zou niet snel vergeten worden.
    Je mag trots zijn op jou lieve familie!

    Nogmaals wens ik jullie allen veel sterkte met het overlijden van jullie lieve vader, opa , schoonvader, broer.

    Liefs,
    Isabelle, Verzorgende van de Pioenroos

12. Jolanda Kalisvaart op 29/01/2020 om 07:11

    Wat gaan ik Ton missen zijn vriendelijke lach en mooie uitspraken.
    We zagen je veranderen in jou wereld van mist.
    Ondanks dat bleef jij altijd dankbaar voor wat wij deden en altijd die mooie glintersogen en die mooie lach.
    Ik hoop dat waar je nu bent de mist weg is en kijkt naar wat jij achter laat . Zo trots kan je zijn op heel je familie.

    Ik wil jullie dan ook heel erg veel sterkte en veel kracht toewensen voor de dagen die volgen.

    Liefs Jolanda Kalisvaart Welzijnsassisente Pioenroos 2e etage
    De Rozentuin