7 Condoleance(s)

1. Paul en Annet Hippe op 12/09/2021 om 21:28

   Beste familie van Mevrouw Zonneveld,

   Gecondoleerd met het overlijden van jullie (schoon)moeder en oma.
   Zoals wij haar hebben leren kennen was zij een vriendelijke, actieve, zorgzame en dappere vrouw.
   Zij heeft diverse ongelukjes gehad en kwam daar steeds weer bovenop. Helaas werd het laatste ongeluk haar fataal.
   Verdrietig zoals zij haar laatste dagen heeft geleden.
   Wij waren een paar dagen naar Limburg, op de terugweg naar huis hadden wij het nog over haar, niet wetende dat toen de crematieplechtigheid al achter de rug was.
   Wij wensen jullie veel sterkte toe om haar verlies te verwerken.

   Vriendelijke groet,

   Paul en Annet Hippe

2. Marjan wind op 10/09/2021 om 18:04

   Ah, alleen het zien al van de foto van, voor mij tante Wil (echtgenote van Oom Theo, de broer van mijn moeder), brengt veel gevoel naar boven. Tante Wil, ik herinner me je, alleen maar heel erg vriendelijk en lief voor mij/voor ons. Bij Oma thuis tijdens bijvoorbeeld verjaardagen of de bezoeken over en weer, vooral heel vroeger. Jij en ook oom Theo gaven mij een gevoel welkom te zijn. Vooral de tijd dat ik in Rotterdam woonde ging ik graag een dag naar jou toe, mijn neven en oom Theo. Ik herinner me deze dagen als heel gezellig. Ik kon mijn verhalen aan je kwijt en ik ”laadde” me weer ”op”. Je hebt heel veel genaaid herinner ik me en bij je schoonouders ingewoond, wat heel goed ging. Ook je hebt veel vrijwilligerswerk gedaan en altijd voor veel mensen, juist ook als ze het minder hadden, of moeilijke tijden, klaar gestaan.

   Jullie hebben heel veel en avontuurlijk gereisd, met het hele gezin, met twee auto’s, een speedboot, caravan en wat niet meer, maar met zijn allen o.a. naar het Oostblok en ook bijvoorbeeld vaak met Oom Theo naar Marokko. Ook reed en bestuurde je de camper toen oom Theo dat niet meer kon. Dat doen niet veel vrouwen, maar ook mannen jou na op de leeftijd die je toen al had. Ook Bob en ik hebben die reislust in onze genen zitten, ook al ben ik de enige van ons ”gezin in Rolde”. Ik keek altijd uit naar alle foto’s, films en dia’s van deze vakanties en alle verhalen. Ik zal niet veel hebben gemist.

   Hoe jij en oom Theo Robert dezelfde opvoeding gaven, hetzelfde behandelden en leerde als Jerry en Theo, bewonderde ik altijd. Ook dat je Robert leerde zelfstandig te kunnen wonen, maar er ook altijd voor hem was. Ook voor mij als ik je belde of kwam, voor de andere kinderen, aangetrouwd of ”eigen”. Ik ken je niet als oma en achtergrootmoeder, maar kan me wel voorstellen hoe gek je met hen was en van hen hebt genoten. Ik weet hoeveel tante Door en jij voor elkaar betekenden, elkaar iedere zaterdag belden en samen met de mannen erbij er op uittrokken. Een vriendschap die altijd zal blijven.

   Lieve tante Wil, dank je wel voor je warmte, betrokkenheid en hartelijkheid. Jouw warmte reikte verder dan alleen voor je gezin, man en de eigen kinderen. Dat heb ik ervaren en je warmte gevoeld.

   Het doet me verdriet dat je pijn hebt geleden. Je was mijn jongste tante en verreweg de fitste van mijn drie tantes. Dat jij het eerste over zou gaan kwam voor mij als een schok. Ik hoorde dinsdag van tante Door wat er was gebeurd en dat je was overleden. Woensdagavond belde Jerry mij. Ik was echt geroerd en verrast. Dan is er toch een voelbare verbondenheid en betrokkenheid en zoals je Jerry kent was het niet een gesprek met alleen droevenis. Dat heeft mij geraakt.

   Helaas kon ik niet naar je afscheid op donderdagochtend. Mijn pleegbroer Wim is voor de 3e keer opgenomen in 1 1/2 jaar tijd. Er was net zelfs op het tijdstip van jouw afscheid – voor weer zijn ontslag naar huis – een laatste ”familie” gesprek met zijn psychiater, hoofd verpleegkunde, maatschappelijk werkster, GGZ Assen etc. Men had gewoon alles besloten als ik er niet bij was geweest. Nu heb ik kunnen verwoorden wat Wim en ik hadden besproken en dachten dat kon helpen om een vierde opname over een half jaar te kunnen voorkomen. Het is wachten op beschermd wonen met meer ”nabijheid”, maar dat kan nog 2 tot 4 jaar duren voor hij van de wachtlijst is. Tante Wil, jij hebt Robert begeleid, ik weet dat je begrijpt dat ik voor invloed hebben op Wim zijn toekomst moest kiezen.

   We geloven gelukkig hetzelfde. Dood bestaat niet, het is een overgaan/mogelijk opnieuw geboren worden aan de ”andere kant”. Daar waar zoveel liefde is en men zeker er voor jou is. Oom Theo voorop en dan de lange rij met mensen die jij in je hart had gesloten en al ”daar” zijn. Wij mogen/moeten nog even ”hier”. We doen allemaal ons best en komen er ook een voor een aan. Wens je daar rust, liefde en weer een nieuwe uitdaging toe.

   Maar ik weet dat je veel bij je kinderen en kleinkinderen zult zijn tante Wil. Er altijd zal zijn als ze je nodig hebben. En speciaal voor jou Robert. Je moeder had voor jou wel een heel speciaal hoekje in haar hart, dat was merkbaar. Wat fijn dat jij haar gevonden hebt, wat moeilijk voor jou. Anders had ze daar nog veel langer gelegen. Ik zou ook hebben gedacht: ”die is boodschappen doen, ik zie haar wel later”,.Dat zou iedereen denken van zo’n fitte moeder. Jou is niets te verwijten, alleen maar lof dat je 112 meteen hebt gebeld. Maar ik geef jou Robert wel een extra knuffel en veel warmte van mij naar jou.

   Jerry, Marjet, Tara, Michiel, Jeroen, Ysa, Robert, Theo, Eef, Steven, Sandra, Cindy en Jeroen, ik wens jullie sterkte de komende tijd met het verwerken van het verlies van je (schoon)moeder en oma. En tante Wil heeft een achterkleindochter Fien, wat leuk. Wat zal ze daar van hebben genoten.

   Lieve tante Wil ik zal je ook missen, maar ik weet dat ik maar aan je hoef te denken en er is ook contact van jou naar mij. Wim heeft muziek voor je opgezet en je herdacht. Dat gaan we ook nog eens samen over doen.
   Liefs , Marjan

3. Marion Bargholz op 08/09/2021 om 12:08

   In Memory an Willy
   Mir gehen so viele Gedanken durch den Kopf und es würde ein dickes Buch werden.
   Aber es sind nur ein paar Zeilen, die ich besonders finde.
   Willy hatte viele Hobby’s, aber eines mochte sie besonders: das war Handarbeit. Die schönen Strickjacken (Norweger) und Pullover sowie die schönen Tischdecken, die sie gestickt hat, waren toll.
   Doch das Wichtigste waren für sie die Familie und gute Freunde, zu denen auch wir gehörten. Die tollen Reisen und gegenseitigen Besuche in den Niederlanden oder Deutschland waren immer ein Erlebnis. Ich weiß heute nicht mehr, wie wir in eurem Haus in Rijswijk mit 9 Personen geschlafen haben, aber es hat gut funktioniert.
   Auf unseren Reisen wollte Willy immer moi am Wasser stehen, wenn denn Wasser da war. Denn Willy war eine Sonnenanbeterin.
   Nun liebe Willy bist Du der Sonne ganz nahe und ich hoffe, es ist schön dort.
   Willy war eine starke Frau. Denke ich an Willy, denke ich an Theo. Sie waren eine Einheit und nun sind sie wieder vereint.
   Danke für die schöne Zeit.
   In lieber Erinnerung
   Marion

4. Frans Beekenkamp op 08/09/2021 om 11:12

   Beste familie,

   Wat een triest bericht dat 3 jaar na Theo nu ook Willy is overleden. Ik bewaar aan beiden erg leuke herinneringen al zijn ze wel van lang geleden… Ik wens jullie veel sterkte met het verwerken van dit verlies en hoop dat ook de plechtigheid morgen jullie troost kan bieden.

   Met hartelijke groet,
   Frans Beekenkamp

5. marijke tacken op 08/09/2021 om 06:05

   Beste fam

   Wens jullie helverlichte sterkte
   Met jullie moeder en oma
   Van Marijke en eelco Mahlmann-tacken

6. Manuela Beil op 07/09/2021 om 14:48

   3 Jahre ist es her, da habe ich meine erste Beileidsanzeige online gemacht. Das war bei Theo, Willys Ehemann.
   Nun ist Willy ihm gefolgt, 3 Jahre ohne ihren lieben Theo, die nicht immer einfach waren. Doch ihre Kinder Jerry, Robert und Theo mit ihren Familien haben sie aufgefangen und unterstützt, wo es ging.
   Nach einem Treppensturz hat Willy sich bei Theo und Eef wieder erholt und ist sogar wieder Auto gefahren. Sie hatte unseren Respekt, wie sie wieder auf die Beine gekommen ist.
   2019, 1 Jahr nach Theos Tod haben wir Willy und ihre Kinder für ein paar Tage besucht. Diese Tage waren lustig und entspannt, so wie es immer war, seit wir uns 1972 kennengelernt haben. Du hast uns (Michael und mich) immer behandelt, als wären wir deine Kinder, wenn wir uns getroffen haben.
   Es gibt so ein schönes Bild mit unseren Müttern. Gerne hätten wir uns nächstes Jahr wieder gesehen, was nun leider nicht mehr geht.
   Wir sind unendlich traurig und können dieses Unglück immer noch nicht verstehen und fühlen mit allen Familienmitgliedern.
   Farewell Wily, goede reis
   Manuela (und Andreas)

7. Jan Berkhout op 07/09/2021 om 09:31

   Beste familie,

   Onze condoleances met het heengaan van uw moeder, schoonmoeder, grootmoeder en overgrootmoeder.
   Weet u gesterkt met de gedachte dat ze nu haar rust heeft gevonden en troost u met de gedachte dat ze in haar lange leven altijd een voorbeeld voor jullie allen mocht zijn. Neem de mooie herinneringen mee.

   Jan Berkhout
   (werkleider Robert, de Binnenbaan)